Lizytea
Zdjęcie z teleskopu naziemnego
|
| Planeta
|
Jowisz
|
| Odkrywca
|
Seth Barnes Nicholson
|
| Data odkrycia
|
6 lipca 1938
|
| Charakterystyka orbity
|
| Półoś wielka
|
11 717 000 km[1]
|
| Mimośród
|
0,1161[1]
|
| Okres obiegu
|
259,20 d[1]
|
| Prędkość orbitalna
|
3,28 km/s
|
| Nachylenie do ekliptyki
|
27,663°[1]
|
| Długość węzła wstępującego
|
5,326°[1]
|
| Argument perycentrum
|
49,670°[1]
|
| Anomalia średnia
|
330,4751°[1]
|
| Własności fizyczne
|
| Średnica równikowa
|
38 km
|
| Powierzchnia
|
~4100 km²
|
| Objętość
|
~24 400 km³
|
| Masa
|
6,3 × 1016 kg
|
| Średnia gęstość
|
2,6 g/cm³
|
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni
|
0,013 m/s²
|
| Prędkość ucieczki
|
22 m/s
|
| Albedo
|
0,04
|
| Jasność absolutna
|
11,7m
|
Jasność obserwowana
(z Ziemi)
|
18,2m
|
| Temperatura powierzchni
|
~124 K
|
Lizytea (Jowisz X) – księżyc Jowisza, odkryty w 1938 roku przez Setha Barnesa Nicholsona z Mount Wilson Observatory.
Nazwa
Księżyc otrzymał swoją oficjalną nazwę dopiero w 1975 roku. Pochodzi ona z mitologii greckiej. Lizytea była córką Okeanosa i jedną z kochanek Zeusa (rzymskiego Jowisza).
Wcześniej satelita był określany jako Jowisz X, w pewnym okresie proponowano dla niego nazwę Demeter.
Charakterystyka fizyczna
Lizytea jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jej średnicę ocenia się na około 38 km. Jej średnia gęstość to ok. 2,6 g/cm3, składa się ona głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 18,2 magnitudo.
Satelita należy do grupy Himalii.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Lysithea. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-26)].
- Lysithea. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-22]. (ang.).
- Lista jest posortowana według średniej odległości od Jowisza. Księżyce galileuszowe mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.
