Kamińsko. Most na LiswarcieLiswarta w Stanach. Widok w kierunku południowym.Liswarta w Podłężu Szlacheckim. Granica województw: opolskiego i śląskiego.
Od czasów średniowiecza nad brzegami Liswarty oraz przy jej dopływach powstawały kopalnie rud żelaza, były to rudy darniowe. W górnym biegu rzeki największe kopalnie rud żelaza powstawały w okolicy miejscowości Boronów, a największe kuźnice w miejscowościach Lisów oraz Tanina. W połowie XIX wieku powstał nawet projekt budowy walcowni w Taninie autorstwa hrabiego Karola von Aulock z Kochcic, jednak nie został on zrealizowany[2].
W górnym biegu rzeki znajduje się przy niej spora liczba stawów rybnych. Obecnie jest ona jednak o wiele mniejsza niż w XIX czy XVIII wieku. Stawy te wcześniej powstawały poprzez budowanie wałów i spiętrzanie wody nawet w pobliżu źródeł rzeki. Do tej pory wały te zachowały się w formie szczątkowej.
W przeszłości funkcjonowały różne odmiany nazwy rzeki takie jak Lizwarta, Liczwarta, Liszwarta, Lizdwarta czy Izdwarta[3].
Turystyka
Wzdłuż rzeki wytyczono na przełomie 2014-2015 roku Liswarciański Szlak Rowerowy. Powstał dzięki działaczom Lokalnej Grupy Działania „Zielony Wierzchołek Śląska"[4](siedziba w Kłobucku). LSzR ma długość 108 kilometrów[5] i przebiega od źródeł Liswatry do jej ujścia do Warty, przez teren dwóch powiatów: lublinieckiego i kłobuckiego.
W licznych punktach turyści mogą skorzystać z map opisujących teren przebiegu szlaku oraz skorzystać z miejsc odpoczynku: ławki i stoliki. LSzR promuje się charakterystycznym logo[6]. Znak przedstawia kwadrat, w którego ramiona ozdobione są czterema kolorami: żółtym, czerwonym, czarnym, zielonym. W środek wpisano niebieski symbol przedstawiający meandrującą rzekę.
W pobliżu Liswarciańskiego Szlaku Rowerowego znajdują dwa inne szlaki dopływów Liswarty: Szlak Pankówki (długości ok. 36 km, oznakowany kolorem czerwonym) oraz Szlak Opatówki (długości ok. 27 km, oznakowany kolorem zielonym). Na temat Szlaku ukazało się na rynku kilka wydawnictw, m.in. dostępne są: mapa i przewodnik.
