Lewski Płowdiw (bułg. СК Левски (Пловдив)) – bułgarskiklub piłkarski, mający siedzibę w mieście Płowdiw, w środkowej części kraju, działający w latach 1920–1947.
Historia
Chronologia nazw:
1920: SK Rekord Płowdiw (bułg. СК [Спортен клуб] Рекорд (Пловдив))
1923: SK Trakijska Sława Płowdiw (bułg. СК Тракийска слава (Пловдив))
01.07.1928: SK Lewski Płowdiw (bułg. СК Левски (Пловдив)) – po fuzji z Benkowski-Pobeda 25
1944: ŻSK-Lewski Płowdiw (bułg. ЖСК-Левски (Пловдив)) – po fuzji z ŻSK Płowdiw
23.12.1945: NFD Lewski Płowdiw (bułg. НФД [Народно физкултурно дружество] Левски (Пловдив)) – po rozpadzie fuzji
12.1945: NFD Lewski Płowdiw (bułg. НФД Левски (Пловдив)) – po fuzji z Septemwri Płowdiw
15.10.1947: NFD Lewski-Udarnik Płowdiw (bułg. НФД Левски-Ударник (Пловдив)) – po fuzji z Udarnik Płowdiw
15.12.1947: klub rozwiązano
Klub sportowy Rekord został założony w Płowdiwie w 1920 roku[1] przez grupę byłych członków klubu Botew Płowdiw, którzy w wyniku sporów odłączyli się od nich. W 1920 roku rozegrano pierwsze nieoficjalne mistrzostwa miasta, które zdobył Botew[2]. W 1923 roku klub zmienił nazwę na Trakijska Sława.
Pierwsze mistrzostwa Bułgarskiego Związku Piłki Nożnej miały zostać rozegrane w 1924 roku, jednak ze względu na różnice między zespołami w półfinałach rozgrywki nie zostały zakończone, a zwycięzca nie został wyłoniony. Od 1925 mistrzostwa rozgrywane są systemem pucharowym, do których kwalifikowały się zwycięzcy regionalnych oddziałów.
W 1927 roku klub został mistrzem Płowdiwskiego Obwodu Sportowego, jednak turniej finałowy na szczeblu centralnym z różnych przyczyn nie został rozegrany. 1 lipca 1928 roku klub połączył się z Benkowski-Pobeda 25 i przyjął nazwę Lewski. W tym samym roku zespół został ponownie mistrzem obwodu. W finałowej części mistrzostw o tytuł mistrza kraju klub już w półfinale przegrał 0:4 ze Sławią Sofia. Na kolejny start w finałach trzeba było czekać ponad dekadę. W 1941 roku zespół zajął drugie miejsce w południowo-bułgarskiej dywizji piłkarskiej, dając prawo do udziału w mistrzostwach kraju. W pierwszej rundzie wyeliminował Hadżi Sławczew Pawlikeni, wygrywając 4:1 i 0:1. W ćwierćfinale dopiero po czwartym meczu (0:0, 2:2, 1:1, 3:2) pokonał Car Krum Biała Słatina, ale w półfinale znów przegrał 0:3, 0:2 ze Sławią Sofia. W 1943 roku już jako mistrz Płowdiwskiego Obwodu Sportowego, najpierw w drugiej rundzie wygrał 3:1, 2:1 z ŻSK Skopje (w pierwszej rundzie wylosował awans bez gry), w ćwierćfinale zwyciężył w dwumeczu 6:1, 1:3 z ŻSK Ruse, ale ponownie w półfinale przegrał 1:3, 0:2 z Lewskim Sofia.
W 1944 roku klub połączył się z ŻSK Płowdiw, zmieniając nazwę na ŻSK-Lewski.
23 grudnia 1945 roku członkowie klubu odrzucili propozycję nowych członków od ŻSK zmiany nazwy na Łokomotiw Płowdiw, po czym kolejarze opuścili klub i przywrócono starą nazwę Lewski. W tym samym roku 1945 klub połączył się z Septemwri Płowdiw przyjmując nazwę NFD Lewski.
W 1947 jako wicemistrz Płowdiwskiego Obwodu Sportowego po raz czwarty zakwalifikował się do turnieju finałowego. W rundzie pierwszej i ćwierćfinale pokonał z jednakowym wynikiem 2:1 kolejno Łokomotiw Stara Zagora i Benkowski Widyń, ale podobnie jak w poprzednio w półfinale przegrał 0:4, 1:5 z Lewskim Sofia.
Klub istniał samodzielnie do 15 października 1947 roku, a potem połączył się z miejscowym rywalem Udarnik Płowdiw, zmieniając nazwę na Lewski-Udarnik. 15 grudnia 1947 klub został zamknięty, a na jego fundamentach powstał Spartak Płowdiw.
Barwy klubowe, strój, herb, hymn
Klub ma barwy czarno-białe. Piłkarze domowe spotkania zazwyczaj grają w pasiastych pionowo czarno-białych koszulkach, czarnych spodenkach oraz czarnych getrach.
Sukcesy
Trofea międzynarodowe
Do chwili obecnej klub jeszcze nigdy nie zakwalifikował się do rozgrywek europejskich.
Trofea krajowe
Zdobyte trofea w rozgrywkach Bułgarii (stan na: 31-05-2021)
