Lew Kassil

Лев Абра́мович Касси́ль

Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1905 Engels
Data i miejsce śmierci	21 czerwca 1970 Moskwa
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Dziedzina sztuki	literatura
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Lew Abramowicz Kassil ros. Лев Абра́мович Касси́ль (ur. 27 czerwca 1905 w Engels nad Wołgą, zm. 21 czerwca 1970 w Moskwie) – popularny wśród młodzieży radzieckiej pisarz.

Ojciec Kassila był lekarzem, matka nauczycielką muzyki.

W 1923 r. po ukończeniu szkoły Kassil przeniósł się do Moskwy, gdzie zapisał się na wydział matematyczno-fizyczny Uniwersytetu Moskiewskiego. Debiutował w 1925 r. Rozgłos zyskał, jako autor autobiograficznej powieści o czasach szkolnych pt. Szwambrania (Czytelnik, 1950^[1]).

Razem z innymi radzieckimi dziennikarzami brał udział w lotach Czkałowa nad biegunem, w lotach do stratosfery, udawał się w dalekie podróże morskie. Uczestniczył również w wystąpieniach radzieckich sportowców za granicą.

W czasie II wojny światowej był korespondentem Wszechzwiązkowego Komitetu do Spraw Radia.

Ostatnimi najbardziej znanymi utworami są:

• Ulica młodszego syna (Nasza Księgarnia, 1951), napisana wspólnie z Maksem Polanowskim powieść o młodym bohaterze ostatniej wojny;
• Barwy wschodzącego słońca (Nasza Księgarnia, 1956), powieść monograficzna o młodym artyście malarzu;
• Bramkarz republiki (Iskry, 1955), ciesząca się olbrzymim powodzeniem nie tylko wśród młodzieży, ale i wśród dorosłych czytelników w Związku Radzieckim.

Na podstawie scenariusza opartego na powieści Bramkarz republiki nakręcono w swoim czasie popularny radziecki film Bramkarz.

• Informacje pochodzą z: L. Kassil : Bramkarz republiki. Warszawa 1975, s. IV okł.