|
Lesław Adam
Lesław Adam (ur. 12 sierpnia 1908 we Lwowie[1], zm. 9 lipca 1979[2] we Wrocławiu[1]) – polski prawnik, specjalista prawa finansowego i podatkowego, wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego. ŻyciorysBył uczniem gimnazjum w Przemyślu oraz Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego we Lwowie, gdzie w 1926 zdał egzamin maturalny[1]. W 1930 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytecie Jana Kazimierza, następnie był asystentem, starszym asystentem i wykładowcą w Katedrze Prawa Narodów i Nauki o Państwie, równocześnie pracując w lwowskiej Izbie Skarbowej[1]. w 1937 obronił pracę doktorską Delegacje prawodawcze Ministrów w Anglii współczesnej, w latach 1938–1939 przebywał w Wielkiej Brytanii, Francji i Szwajcarii jako stypendysta Fundacji Rockefellera[1]. W chwili wybuchu II wojny światowej pozostawał asystentem wolontariuszem w Katedrze Prawa Narodów, po wkroczeniu wojsk sowieckich do Lwowa pracował jeszcze do początku 1940 w Katedrze Prawa Państwowego[3]. Następnie przebywał we Frysztaku i Jaśle, gdzie pracował jako księgowy i handlowiec. Współpracował z delegaturą Rady Głównej Opiekuńczej we Frysztaku[1]. Pod koniec 1945 kierował referatem gospodarczym Brygady Wywiadowczej-WiN w Rzeszowie[4]. W 1945 zorganizował Państwowe Studium Administracyjne w Rzeszowie i następnie został jego dyrektorem[1]. Od początku 1946 został zatrudniony na Uniwersytecie Wrocławskim jako zastępca profesora i kierownik Katedry Skarbowości i Prawa Skarbowego. We wrześniu 1946 został aresztowany pod zarzutem działalności konspiracyjnej i następnie skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Rzeszowie na karę 5 lat pozbawienia wolności, w 1947 został jednak zwolniony z mocy amnestii[1]. Następnie powrócił na Uniwersytet Wrocławski, gdzie do 1950 kierował Katedrą (od 1950 Zakładem) Skarbowości i Prawa Skarbowego, od 1950 Katedrą Prawa Finansowego[1][5]. Równocześnie od 1947 wykładał w Wyższej Szkole Handlowej we Wrocławiu, od 1950 w Wyższej Szkole Ekonomicznej, gdzie w latach 1950–1968 kierował Katedrą Prawa Finansowego[1]. Prowadził także Wyższe Seminarium dla pracowników wrocławskich uczelni poświęcone zagadnieniom finansów z ekonomicznego i prawnego punktu widzenia[1]. Na Uniwersytecie Wrocławskim został w 1957 zatrudniony jako docent, w 1964 mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1972 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego[1][6]. W 1978 przeszedł na emeryturę[7]. Prace doktorskie pod jego kierunkiem napisali m.in. Edward Bertold, Janusz Chechliński, Eugenia Fojcik-Mastalska, Krystyna Jandy-Jendrośka, Józef Kaleta, Ryszard Mastalski, Marek Mazurkiewicz[8]. W latach 1962–1968 był przewodniczącym zarządu Oddziału PTE. W latach 1948–1954 zasiadał w Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu jako przewodniczący Komisji Planowania, a następnie Komisji Finansów, Budżetu i Planu[1][6]. Od 1948 należał do Stronnictwa Demokratycznego[7]. Autor 15 publikacji, w tym 5 książek[6]. Najważniejsze to Podatki i opłaty w kapitalizmie (1962 r.) oraz Założenia regulacji prawnej kontroli finansowej (1972 r.)[9]. W PRL został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 1977 otrzymał Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego. Został pochowany na cmentarzu św. Rodziny we Wrocławiu[10]. Przypisy
Information related to Lesław Adam |
||||||||||||||||||||||||
