Leopold Adam Karasiński

Data i miejsce urodzenia	6 października 1886 Leżajsk
Data i miejsce śmierci	27 września 1952 Wrocław
Zawód, zajęcie	architekt
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika Lwowska
Multimedia w Wikimedia Commons

Leopold Marcin Karasiński (ur. 6 października 1886 w Leżajsku, zm. 27 września 1952 we Wrocławiu) – polski architekt.

W 1902 ukończył Szkołę Rzemieślniczo-Przemysłową, a następnie przez pięć lat studiował na Politechnice Lwowskiej. Po dwuletniej praktyce w biurach architektonicznych założył własną pracownię architektoniczną. Do 1914 projektował budynki mieszkalne, po wybuchu I wojny światowej wstąpił na ochotnika do wojska. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Lwowa i kontynuował pracę architekta, jego projekty z tego okresu powstały w stylu funkcjonalizmu. W 1928 wspólnie z Tadeuszem Stanisławem Wróblem założyli spółkę, w swoich projektach często stosowali konstrukcje betonowe. Siedzibą spółki architektonicznej był dom przy ulicy Tadeusza Romanowicza 8 (Panasa Saksahańskiego). W wyborach samorządowych z maja 1939 ubiegał się o mandat radnego Rady Miasta Lwowa startując z Listy Chrześcijańsko-Narodowej i został zastępcą radnego Jerzego Kuryłowicza^[1].

Po wysiedleniu Polaków ze Lwowa zamieszkał we Wrocławiu, gdzie zmarł 27 września 1952.

W latach 1948–1949 prezes wrocławskiego oddziału SARP.

• Kamienica przy ulicy Stepana Bandery 69 (Leona Sapiehy) (1913);
• Dom Pracowników Gminy m. Lwów (obecnie Miejski Pałac Kultury im. Hnata Chodkewycza) przy ulicy Serafima Kuszewicza 1 (1933-1938);
• Pałac sportu i kryta pływalnia przy placu Jewhena Petruszwycza 4 (Gustawa Orlicz-Dreszera) (1932-1934);
• Gmach szkolny przy ulicy Aleksandra Archipenki 28 (św. Jacka) przy Tiutiunków 2 (Józefa Hauke-Bosaka) we Lwowie, współautor Tadeusz Stanisław Wróbel, fasada była ozdobiona rzeźbami panelowymi Kazimierza Piotrowicza w stylu sgraffito (niezachowane) (1930);
• Przebudowa kamienicy przy ulicy Łyczakowskiej 15 (1934);
• Budynek lwowskiego Miejskiego Zakładu Energetycznego w stylu funkcjonalizmu (obecnie komenda Okręgowa SBU) przy ulicy Dmytra Witowskiego 55 (Pełczyńska), współautor Tadeusz Stanisław Wróbel (1935-1936);
• Budynek Głównej Izby Lekarskiej przy ulicy Marii Konopnickiej 3 we Lwowie, wspólnie z Tadeuszem Stanisławem Wróblem, elewacje zdobione sgraffito z symbolem medycyny (kielich z wężem) i napisami w języku łacińskim, (1935-1937);
• Kompleks odkrytych basenów „Żelazna Woda” (obecnie „Dynamo”), przy ulicy Wasyla Stusa (Snopkowska, Janiny Karłowiczówny), współautor Adam Kozakiewicz (1934-1938);
• Kolonia Profesorska w dzielnicy Krzywczyce, wspólnie z Tadeuszem Stanisławem Wróblem, Maksymilianem Koczurem (od 1930);

• Konkursowy projekt gmachu Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych przy ulicy Piekarskiej, współautor Leopold Reiss (1911), II miejsce;
• Konkurs na projekt przebudowy kościoła św. Anny (1912) (III miejsce);
• Projekt konkursowy seminarium nauczycielskiego w Pszczynie, wspólnie z Tadeuszem Stanisławem Wróblem (1925), II miejsce;
• Projekt konkursowy budynków wydziału mechanicznego Politechniki Lwowskiej, wspólnie z Tadeuszem Stanisławem Wróblem, Julianem Brzuchowskim i Witoldem Rakowskim (1937), III miejsce.

• Бірюльов Ю. О. Карасінський Леопольд Марцин, Енциклопедія Львова, За редакцією А. Козицького Львів: Літопис 2010 t. 3 c. 102—103 ISBN 978-966-7007-99-7

• Володимир Тимофієнко "Зодчі України кінця XVIII – початку XX століть. Біографічний довідник" /j.ukr/
• Zdjęcia obiektów zaprojektowanych przez Leopolda Karasińskiego