Leopold Berg (ur. 23 lipca 1894 we wsi Falkenstein, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Leopold Berg urodził się 23 lipca 1894 we wsi Falkenstein (obecnie Sokoliwka), w rodzinie Jana i Katarzyny z domu Enders. Ukończył gimnazjum oraz Szkołę Kursów Handlowych we Lwowie.
I wojna światowa
W 1914 został powołany do armii austriackiej. Służył w 4 pułku ułanów oraz 12 kawaleryjskim baonie szturmowym. Trzykrotnie ranny. Służbę zakończył w stopniu wachmistrza.
Okres międzywojenny
6 listopada 1918 r. na ochotnika wstąpił do 7 pułku ułanów. 1 grudnia 1918 wraz z 1 szwadronem został skierowany na front ukraiński. 11 grudnia 1918 r. za udział w bitwie pod wsią Potylicz odznaczony Orderem Virtuti Militari. W 1920 r. walczył z 7 puł na froncie bolszewickim.
Po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego i zweryfikowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1920 roku i przydzielony do 7 pułku Ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckim. 5 października 1924 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[1]. 2 kwietnia 1929 roku został awansowany do stopnia rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[2]. W 1931 roku został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu i przydzielony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii. W roku szkolnym 1931/1932 dowodził 1 plutonem II szwadronu szkolnego. W roku szkolnym 1932/1933, 1933/1934 i 1934/1935 dowodził II szwadronem szkolnym. W roku szkolnym 1935/1936 i 1936/1937 dowodził I szwadronem szkolnym. W roku szkolnym 1937/1938 i 1938/1939 był zastępca podpułkownika Edwarda Wani, komendanta Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii[3]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był kwatermistrzem w 27 pułku ułanów.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 – po agresji ZSRR na Polskę – w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku[4]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[4], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[5]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod poz. 170(270)[4].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[6][7][8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[9][10][11].
Ordery i odznaczenia
Upamiętnienie
W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia” w Łasku został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Leopolda Berga[15].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 399.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 107.
- ↑ Radomyski 1992 ↓, s. 40–45.
- ↑ a b c d e f g Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 24.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 10 [dostęp 2024-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 39 z 1921 roku, poz. 1822.
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 706 „za zasługi położone około zabezpieczenia granic Państwa”.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.
- ↑ Dąb Pamięci - www [online], www.xn--meb.pisz.pl [dostęp 2024-10-17] (ang.).
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Rocznik Oficerski 1923 – Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, s. 613, 686.
- Rocznik Oficerski 1928 – Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, s. 333, 355.
- Rocznik Oficerski 1932 – Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, s. 152, 812.
- Stanisław Radomyski: Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926–1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1992. ISBN 83-85621-06-7.
- K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 27.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Leopold Berg. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-04-27].
- Ogrody Wspomnień – Leopold Berg.
.png){kind=small}
