Lekcjonarz 5 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum ℓ 5 – rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie w języku greckim z X wieku. Służył do czytań liturgicznych[1].
Opis rękopisu
Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 150 pergaminowych kartach (31 cm na 23 cm)[1]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza. Niektóre karty kodeksu zostały utracone. Stosuje noty muzyczne (neumy)[2][3].
Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 19 linijek w kolumnie[1], 7-12 liter w linijce[3].
Historia
Paleograficznie datowany jest na wiek X[1]. Rękopis badał John Mill, który wykorzystał go w swoim wydaniu greckiego Nowego Testamentu oraz Johann Jakob Wettstein[2].
Obecnie przechowywany jest w Bodleian Library (Barocci 202) w Oksfordzie[1].
Jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3). NA27 nie cytuje go.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 219.
- ↑ a b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 328.
- ↑ a b C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 387.
Linki zewnętrzne