Landolet (ang.landaulet) – czterokołowy otwarty pojazd konny, odmiana lando[1][2]. Przeznaczony był dla dwóch pasażerów[2]. Siedzenie dla nich umieszczone było przodem do kierunku jazdy. Dodatkowo w landolecie znajdowało się małe, składane siedzenie dla dzieci. Nadwozie posiadało z przodu jedną lub dwie gięte szyby. W tylnej części nadwozia znajdowała się składana do tyłu, skórzana buda[1].
Skonstruowany we Francji[1]. Używany od XVIII wieku przede wszystkim jako pojazd miejski w krajach zachodnich[1][3]. Od XIX wieku w użyciu były również landolety z dwoma rzędami siedzeń i prostą szybą. Ta odmiana posiadała również składaną do tyłu budę[1].
.jpg)