Lambda Herculis
| λ Her
|
| Dane obserwacyjne (J2000)
|
| Rektascensja
|
17h 30m 44,310s
|
| Deklinacja
|
+26° 06′ 38,32″
|
| Paralaksa (π)
|
0,04341 ± 0,00015″[1]
|
| Odległość
|
369,4 ± 9,4 ly
113,3 ± 2,9 pc
|
| Wielkość obserwowana
|
+4,41m[1]
|
| Ruch własny (RA)
|
18,81 ± 0,14 mas/rok[1]
|
| Ruch własny (DEC)
|
16,62 ± 0,21 mas/rok[1]
|
| Prędkość radialna
|
−26,51 ± 0,38 km/s[1]
|
| Charakterystyka fizyczna
|
| Rodzaj gwiazdy
|
olbrzym
|
| Typ widmowy
|
K3 III_Ba0.1[1]
|
| Masa
|
~3 M☉[2]
|
| Promień
|
35–56 R☉[2]
|
| Jasność
|
345 L☉[2]
|
| Okres obrotu
|
<281 d[2]
|
| Prędkość obrotu
|
6,2 km/s[2]
|
| Wiek
|
350–430 mln lat[2]
|
| Temperatura
|
4215 K[2]
|
| Alternatywne oznaczenia
|
|
|
Lambda Herculis (Maasym, λ Her) – gwiazda w gwiazdozbiorze Herkulesa (wielkość gwiazdowa 4,41m), odległa o 369 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Gwiazda nosi tradycyjną nazwę Maasym[3], która wywodzi się od arabskiego المعصم al Miʽṣam, co oznacza „nadgarstek”. Nazwa ta nawiązuje do wyobrażonej postaci Herkulesa, ale pierwotnie oznaczała Omikron Herculis i została błędnie przypisana tej gwieździe przez Bayera[2][4]. Błąd utrwalił się i Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Maasym dla określenia lambdy Herkulesa[3].
Charakterystyka
Lambda Herculis to olbrzym należący do typu widmowego K3[1]. Obliczony na podstawie wielkości obserwowanej i odległości promień tej gwiazdy to 35 promieni Słońca, ale bezpośredni pomiar średnicy kątowej (w podczerwieni) daje wynik 56 razy większy niż średnica Słońca; przyczyna tej rozbieżności nie jest znana. Masa gwiazdy jest trzykrotnie większa niż masa Słońca. Gwiazda rozpoczęła życie na ciągu głównym jako błękitna przedstawicielka typu widmowego B8 i obecnie może być w jednym z dwóch momentów swojej ewolucji. Albo zwiększa swoją jasność po ustaniu syntezy wodoru w hel (w tym przypadku miałaby około 350 milionów lat), albo po zakończeniu syntezy helu w węgiel i tlen (jeśli ma 430 milionów lat). W drugim przypadku jej jasność przekroczy 3000 L☉, po czym Maasym stanie się mirydą, by wreszcie odrzucić otoczkę[2].
William Herschel obliczył, że punkt, w kierunku którego zdąża Słońce w ruchu wokół Centrum Galaktyki, przypada na gwiazdę Lambda Herculis[5][6]. Nowsze, bardziej precyzyjne obliczenia wskazują, że jest on bliższy gwieździe Omikron Herculis[2].
Zobacz też
Przypisy