Kupang

Kupang
Kota Kupang
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Indonezja

Prowincja

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie

Burmistrz

Daniel Adoe

Powierzchnia

159,33 km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


465 637
2922,5 os./km²

Nr kierunkowy

+62 380

Kod pocztowy

85361

Tablice rejestracyjne

KK

Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kupang”
Ziemia10°11′S 123°35′E/-10,183333 123,583333
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa
Położenie Kota Kupang w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie

Kupang (indonez. Kota Kupang) – miasto w Indonezji na wyspie Timor nad Morzem Sawu; ośrodek administracyjny prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie. Populacja wynosi ponad 465 tys. mieszkańców[1].

Współrzędne geograficzne 10°11′S 123°35′E/-10,183333 123,583333.

Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Kupang. Największy ośrodek produkcji olejku sandałowego, rybołówstwo, połów pereł; rzemiosło artystyczne; centrum turystyczne regionu; port lotniczy; uniwersytet (zał. 1962)[2]; Muzeum Sztuki i Rzemiosła.

W XVI w. zajęte przez Portugalczyków, od XVII w. rosły wpływy holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, która chciała przejąć produkcję i handel olejkiem sandałowym.

Rdzenni mieszkańcy Kupangu to grupa etniczna Helong[3], posługująca się językiem helong[4]. Obecnie miasto jest zamieszkiwane przez różne grupy ludności, a do kontaktów międzyetnicznych służy lokalna odmiana języka malajskiego[3].

Port lotniczy Kupang, Port lotniczy Kupang-El Tari (IATA-Code: KOE), jest położony 8 kilometrów na wschód od miasta.

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. ↑ BPS Provinsi NTT [online], ntt.bps.go.id [dostęp 2023-03-16].
  2. ↑ Sejarah Undana. Universitas Nusa Cendana. [dostęp 2021-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-10)]. (indonez.).
  3. ↑ a b R.Z. Leirissa, Kuntowidjojo, M. Soenjata Kartadarmadja (red.): Sejarah Sosial di Daerah Nusa Tenggara Timur. Jakarta: Proyek Inventarisasi dan Dokumentasi Kebudayaan Daerah, Direktorat Sejarah dan Nilai Tradisional, Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1983, s. 30. OCLC 12979257. [dostęp 2022-09-10]. (indonez.).
  4. ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Helong, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2016-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-13] (ang.).

Linki zewnętrzne