Działalność Wojewódzkiego jest powszechnie komentowana w mediach, m.in. za sprawą skandali obyczajowych i głoszenia publicznie krytycznych opinii w kierunku innych celebrytów. Uznawany za skandalistę i jedną z najpopularniejszych postaci polskiego show-biznesu. W 2007 zajął drugie miejsce w rankingu „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” sporządzonym przez „Forbes Polska”. W 2011 znalazł się na trzecim miejscu rankingu „100 najbardziej wpływowych Polaków” sporządzonym przez „Wprost”.
Jest dwukrotnym laureatem Świrów i zdobywcą Wiktora dla osobowości telewizyjnej.
Życiorys
Jest młodszym synem prokuratora Bogusława Wojewódzkiego i jego żony Marii[1][2]. Ma starszego o dwa lata brata Tomasza[3]. Urodził się w Koszalinie, ale dorastał w Warszawie, gdzie ukończył naukę w Szkole Podstawowej im. Władimira Komarowa i XXVII LO im. Tadeusza Czackiego w klasie o profilu humanistycznym (przy czym dwukrotnie powtarzał rok szkolny)[4]. Przez dziewięć lat studiował dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, ale studiów nie ukończył[5][6].
Karierę telewizyjną zaczynał w Telewizji Polskiej, dla której prowadził program Rockandroller w TVP1[18]. Po przejściu do Telewizji Polsat prowadził program Halo!gramy. W 1993 został dyrektorem Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie[19]. W tym czasie, kontynuując założenia współprowadzonej przez siebie audycji w Trójce, stworzył miesięcznik muzyczny „Brum”, którego został redaktorem naczelnym[19][20]. W 1997 był współwydawcą miesięcznika „Plastik”[21]. Oba tytuły zniknęły z rynku w 1999[19]. Pod koniec lat 90. był gospodarzem programu TV PoloniaPolska piosenka, ludzie, zjawiska, epizody. Był redaktorem naczelnym działu rozrywki w Wirtualnej Polsce[22]. W 2002 został gospodarzem teleturnieju TVP2Pół żartem, pół serial, ponadto poprowadził koncert inaugurujący rozpoczęcie emisji kanału muzycznego MTV Classic[23]. Następnie znów trafił do Polsatu, zostając jednym z jurorów programu Idol[24]. Był jurorem pierwszej, drugiej i czwartej edycji programu[25][26].
W 2002 zaczął prowadzić autorski talk-showKuba Wojewódzki na Polsacie[27][28][29][30]. W 2003 został felietonistą „Muzy” i „Wprost”, otrzymał nagrodę Świra[31], był członkiem komisji jurorskiej wyłaniającej uczestników koncertu Trendy w ramach festiwalu TOPtrendy 2003[32], wydał album studyjny pt. Cisza z zespołem Klatu (którego był perkusistą)[33] oraz jurorował w programie World Idol z udziałem wybranych zwycięzców lokalnych edycji Idola z całego świata[34]. Również w 2003 zaczął prowadzić z Michałem Figurskim „Antylistę”, poranną audycję emitowaną początkowo w Radiu 94[35], następnie w Radiu Flash[36] i w Antyradiu[37]. W 2005 i 2006 z Figurskim wystąpił w kampanii reklamowej sieci Eratak tak[38].
W sierpniu 2006 rozwiązał za porozumieniem stron umowę z Polsatem[44] i przeszedł do telewizji TVN, dla której od września 2006 prowadzi swój autorski talk-show Kuba Wojewódzki[45][46][47]. W 2007 był jurorem w okolicznościowym wydaniu programu Taniec z gwiazdami – Najpiękniejsze tańce, wystąpił w kampanii reklamowej marki Axe[48] i był nominowany do Wiktora w kategorii „osobowość telewizyjna”[49]. Jesienią 2007 miał współprowadzić program satyryczny Bez sensu[50][51], jednak format nigdy nie trafił na antenę[52].
W 2008 nawiązał stałą współpracę z tygodnikiem „Polityka”, na którego łamach publikuje felietony pt. „Mea pulpa, czyli kronika popkulturalna Kuby Wojewódzkiego”, będące zbiorami krótkich, ironicznych komentarzy do bieżących wydarzeń z życia polskich celebrytów[53], jak też wydał album kompilacyjny pt. Kuba Wojewódzki – Dwa gołębie[54] i wziął udział w kampanii reklamowej firmy obuwniczej Converse[55]. Po odejściu z Antyradia na początku 2008 zaczął współpracę z Eską Rock[56], dla której współprowadził programy „Poranny WF” (2008–2012) i „Zwolnienie z WF-u” (2012–2013)[57][58][59][60]. W 2008 za „ładowanie odbiorców pozytywną energią” został nominowany z Michałem Figurskim, współprowadzącym „Poranny WF”, do zdobycia MediaTorów w kategorii „AkumulaTor”[61]. W latach 2008–2010 był jurorem pierwszych trzech edycji programu TVNMam talent![62][63], za co w 2009 zdobył Wiktora za wygraną w kategorii „osobowość telewizyjna”[64] i był nominowany do Telekamery w kategorii „Rozrywka”.
W sierpniu 2011 zaczął występować w spotach reklamowych sieci komórkowej Play[70], a za pierwszy rok występowania w spotach firmy miał otrzymać honorarium w wysokości 2,5 mln zł[71]. W kolejnych latach pojawiał się w kolejnych spotach firmy[72][73][74][75]. W 2012 uruchomił serwis internetowy ZagrajUKuby.pl, dzięki któremu umożliwiał promocję niszowym wykonawcom poprzez gościnny występ w programie Kuba Wojewódzki[76]. Od 5 lutego 2014 do 18 stycznia 2016 współprowadził popołudniową audycję „Książę i żebrak” w Rock Radiu[77][78], za którą w 2015 odebrał nagrodę Niegrzecznych w kategorii „radiofonia”[79]. W latach 2015–2017 był jednym z jurorów programu TVN Mali giganci[80][81]. W 2016 był bohaterem roastu, w którym gośćmi byli m.in. Michał Kempa, Abelard Giza, Anna Dereszowska, Dawid Podsiadło i Piotr Kędzierski[82][83]. Program obejrzało ok. 1,7 mln widzów[84]. Od 2016 występuje w spotach reklamowych firmy Colian, producenta oranżady Hellena[85][86][87][88][89], a od 2018 jest jednym z bohaterów spotów reklamowych urządzeń marki Huawei[90][91]. Również w 2018 reklamował krem marki Bielenda[92] i użyczył głosu Sulfuriksowi w animacji Asteriks i Obeliks: Tajemnica magicznego wywaru (2019)[93].
Jesienią 2018 nakładem Wydawnictwa Wielka Litera ukazała się książka pt. Kuba Wojewódzki. Nieautoryzowana autobiografia, nad którą pracował przez sześć lat[94]. Za książkę otrzymał nagrodę Bestsellery Empiku, którą znana sieć przyznaje autorom najlepiej sprzedających się wydawnictw[95]. Od marca 2019 współprowadzi z Piotrem Kędzierskim program „Rozmowy: Wojewódzki & Kędzierski” w Newonce.radio[96]. W lipcu 2019 wraz z restauratorem Józefem Krawczykiem otworzył lokal gastronomiczno-rozrywkowy „Niewinni Czarodzieje 2.0” w Warszawie[97].
W lutym 2020 wraz z Konradem Stachurskim uruchomił agencję influencer marketingu[98]. Po wybuchu pandemii COVID-19 zaczął nagrywać internetowy program 250 m² Kuby Wojewódzkiego (nawiązującego nazwą do 20m²Łukasza Jakóbiaka) emitowany w serwisie Player[99]; zrealizował łącznie trzy odcinki programu. Również w 2020 wystąpił w kampanii reklamowej samochodów marki Porsche[100]. W roku 2020 prowadził internetowy program Sztuka łączenia dostępny w serwisie YouTube[101]. W 2021 pojawił się gościnnie w teledysku do singla „Patoreakcja” rapera Maty[102]. W 2022 został jednym z jurorów-detektywów w programie TVN Mask Singer[103], a od marca tego samego roku współprowadzi podcast WojewódzkiKędzierski w serwisie Onet.pl[104].
Działalność polityczna
W 2007 w jednym z odcinków Kuby Wojewódzkiego potwierdził obecność w sztabie wyborczym Donalda Tuska, zapowiadając Tomasza Lipińskiego – jednego ze swoich gości – słowami:
Kiedyś był moim idolem – chodziłem na jego koncerty, słuchałem jego piosenek. Potem był moim kolegą z pracy, bo robiłem z nim wywiady. Potem zostaliśmy kumplami i w ogóle, w ogóle nie zdziwiłem się, jak go spotkałem w sztabie wyborczym niedoszłego prezydenta Donalda Tuska, bo razem z Pawłem Kukizem i właśnie z Tomkiem staraliśmy się pomóc, żeby było lepiej, niż jest.
Po wygranych przez PO wyborach w 2011Adam Michnik napisał w „Gazecie Wyborczej”: „Te wybory to zwycięstwo Polski Marka Kondrata i Kuby Wojewódzkiego, Polski ludzi bystrych i uśmiechniętych. Zapamiętam frazę Wojewódzkiego: «Młody czytelniku, jeśli nadal chcesz głosować na PiS – wcześniej skontaktuj się z lekarzem i farmaceutą». Jakby Duch Święty przemówił ustami Kuby Wojewódzkiego”[107].
Uchodzi za jednego z najpopularniejszych polskich prezenterów telewizyjnych[110]. Ze względu na swoją pozycję w stacji TVN niekiedy nazywany jest w mediach „królem TVN-u”[111], on sam określa siebie jako „jednooosobową subkulturę”[112].
W 2008 został określony „najbardziej wyróżniającą się marką w Polsce” w badaniu agencji Young&Rubicam na zlecenie instytutu Millward Brown SMG/KRC[113]. W 2016 jego profil znalazł się na dziewiątym miejscu zestawienia najpopularniejszych polskich marek medialnych na Instagramie[114], w 2018 spadł na 18. miejsce rankingu[115].
Ma wizerunek egocentryka[116] i nonkonformisty[117]. Uważany jest za jedną z najbardziej ekscentrycznych postaci polskiego show-biznesu[118] i jednego z największych medialnych skandalistów[119], m.in. ze względu na kontrowersyjne wypowiedzi, prezentowane na łamach tygodnika „Polityka”[120] czy w programie Kuba Wojewódzki[121] i audycjach Eski Rock[122][123][124], jak też głoszone w kierunku uczestników programu Idol, którego był jurorem[125][126][27][34][127]. W 2003 został uznany przez widzów za najsympatyczniejszego jurora Idola w plebiscycie zorganizowanym w programie Idol po finale[128], a w 2004 został określony mianem najsurowszego jurora programu World Idol[129]. W 2008 znalazł się w gronie najbardziej docenianych jurorów programów telewizyjnych w rankingu sporządzonym przez „Wprost”[130].
Jest jedną ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” według danych magazynu „Forbes Polska”; jego wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 302 tys. zł w 2006 (29. miejsce)[139], 342 tys. zł w 2007 (60. miejsce)[140], 385 tys. zł w 2008 (35. miejsce)[141], 544 tys. zł w 2010 (16. miejsce)[142], 789 tys. w 2011 (2. miejsce)[143], 604 tys. zł w 2012 (10. miejsce)[144], 735 tys. zł w 2013 (6. miejsce)[145], 424 tys. zł w 2014 (19. miejsce)[146].
Kontrowersje
W emitowanym 25 marca 2008 odcinku Kuby Wojewódzkiego goście programu – Marek Raczkowski i Krzysztof Stelmaszyk – wkładali miniaturki polskich flag w atrapy psich odchodów[147][148] w ramach krytyki braku nawyku sprzątania po zwierzętach domowych widocznego na ulicach polskich miast. Sam Kuba Wojewódzki odżegnywał się od tego i nie powtórzył tej czynności za swoimi gośćmi, choć prowokował[148]. W sierpniu 2011 Sąd Apelacyjny w Warszawie wydał prawomocny wyrok w sprawie kary 471 tys. zł[149], nałożonej przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji na TVN w związku z przebiegiem programu, nakazując stacji zapłatę tej kary i zwrot kosztów procesu[147]. Zdaniem sądu, program propagował zachowania „sprzeczne z prawem, z polską racją stanu oraz postaw i poglądów sprzecznych z moralnością i dobrem społecznym”[147] oraz pokazał „brak szacunku dla polskiej flagi, co obraża wartości respektowane przez społeczeństwo”[150].
W październiku 2016 udzielił wywiadu czasopismu „Playboy”, w którym w negatywnym świetle przedstawił Małgorzatę Rozenek-Majdan[137]. Prezenterka pozwała dziennikarza za naruszenie dóbr osobistych[151].
20 października 2021 podczas wywiadu z Agatą Kuleszą w audycji Rozmowy: Wojewódzki i Kędzierski skomentował samochód aktorki mówiąc, że „to jest auto z zespołem Downa”. Stwierdzenie spotkało się z krytyką internautów. W reakcji Newonce.radio opublikowało w mediach społecznościowych oświadczenie, w którym przeprosiło za porównanie użyte przez dziennikarza i poinformowało o wycięciu fragmentu wywiadu, w którym padło[152].
Uliczne incydenty
We wrześniu 2008 został oskarżony o atak na mężczyznę i zniszczenie mienia (przedniej szyby samochodu)[153]. Sąd odrzucił argumentację prokuratury, która wniosła o umorzenie sprawy ze względu na „znikomą szkodliwość czynu”[154].
W październiku 2013 został zaatakowany „niezidentyfikowanym płynem żrącym o brunatnej barwie” pod siedzibą Eski Rock[155] przez „nieznanego sprawcę, który wykrzykiwał przy tym hasła kłopotliwe dla środowisk prawicowych”[156]. U dziennikarza zdiagnozowano oparzenia termiczne oraz chemiczne pierwszego stopnia głowy i szyi[157]. Policja wszczęła śledztwo w sprawie[158][159], a w jego trakcie ustalono, że napastnik oblał dziennikarza kapsaicyną[160]. 16 grudnia Komenda Stołeczna Policji skierowała do Prokuratury Rejonowej Warszawa Praga Południe wniosek o umorzenie śledztwa ze względu na brak podstaw do przedstawienia zarzutów[161]. Pod koniec października 2014 ujęto sprawcę ataku, 32-letniego Piotra S.[160], który usłyszał zarzut narażenia Wojewódzkiego na niebezpieczeństwo uszczerbku na zdrowiu, za co groziła mu kara do trzech lat więzienia[160].
Skargi na audycje w Esce Rock
W czerwcu 2008 kontrowersje wywołał plakat reklamujący debiut Wojewódzkiego i Michała Figurskiego na antenie Eski Rock, na którym dziennikarze pozują razem w łóżku[162], a „ułożenie pościeli wskazuje jednoznacznie na erekcję obu panów”[163]. Dwuznaczne billboardy ocenzurowano w kilku miastach w Polsce[132]. Przedstawiciele rozgłośni zapewniali, że „przez zastosowanie humorystycznego przekazu wykorzystującego wizerunki popularnych prezenterów chcieli wyróżnić swoją reklamę wśród innych”, zapewniając przy tym, że „nie chcieli nikogo bulwersować ani gorszyć”[163]. Komisja Etyki Reklamy odrzuciła skargę zarzucającą obsceniczność billboardowi reklamowemu, uznając, że „utrzymany w humorystycznym stylu plakat nie narusza etyki ani prawa”[163].
20 marca 2009 wraz z Michałem Figurskim został zawieszony na tydzień w prawach pracowniczych za rzekomą obrazę Lecha Kaczyńskiego w czasie audycji „Poranny WF”, podczas której mieli, posługując się językiem angielskim, określić ówczesnego prezydenta RP mianem „małego, niedorozwiniętego, głupiego człowieka”[164][165]. 21 lipca 2009 Prokuratura Okręgowa w Warszawie umorzyła śledztwo, twierdząc, że „słowa wypowiedziane przez obu dziennikarzy nie miały charakteru znieważającego”[166].
7 czerwca 2011 Rada Etyki Mediów wydała oświadczenie, w którym uznała, że we współprowadzonej przez Wojewódzkiego audycji „Poranny WF” doszło do „drastycznej demonstracji ksenofobii” wobec Alvina Gajadhura, polskiego urzędnika hinduskiego pochodzenia. W opinii Rady, Wojewódzki i Michał Figurski znieważyli mężczyznę „obraźliwymi, rasistowskimi sformułowaniami”. Ich zachowanie zostało uznane za „pogwałcenie zasady szacunku i tolerancji”[167]. Działacze Komitetu na rzecz Praw Afrykańskiej Społeczności w Polsce przy fundacji Afryka Inaczej zaapelowali o niepowierzanie Wojewódzkiemu organizacji koncertu na start polskiej prezydencji w Unii Europejskiej, protestując w ten sposób przeciw promocji przez władze kraju „prostactwa i chamstwa”[168]. W lipcu 2011 Prokuratura Rejonowa Warszawa Praga-Południe wszczęła śledztwo w sprawie znieważenia Gajadhura przez dziennikarzy[169]. 13 października 2011 KRRiT nałożyła na Eska Rock SA karę finansową w wysokości 50 tys. złotych. W decyzji wyjaśniono, że „wskazując konkretną osobę o ciemnym kolorze skóry, która dodatkowo pełni funkcję publiczną, i opowiadając o niej żarty związane z kolorem skóry i pochodzeniem, które stawiają ją w złym świetle, prowadzący dopuścili się dyskryminacji ze względu na rasę. (…) Oceniając całość audycji prowadzonej przez J. Wojewódzkiego i M. Figurskiego, należy stwierdzić, że «żarty» miały charakter jednoznacznie rasistowski i sprowadzały się do utrwalania wśród odbiorców stereotypu Afrykanów”[170]. W audycji z 6 października 2011 dziennikarze m.in. zarzucili Gajadhurowi rasizm i oskarżyli go o szerzenie nienawiści. Decyzją z 30 marca 2012 KRRiT stwierdziła, że treść audycji narusza postanowienia ustawy i nałożyła na Eska Rock SA kolejną karę w wysokości 50 tys. zł[171]. W kwietniu 2012 Prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga przedstawiła Wojewódzkiemu i Figurskiemu zarzut znieważenia, zagrożony karą trzech lat pozbawienia wolności[172]. W lipcu 2014 Sąd Rejonowy Warszawa-Praga Północ uniewinnił dziennikarzy od stawianych im zarzutów[173].
W czerwcu 2012 ukraińskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych wydało komunikat, w którym odniosło się do sformułowań użytych przez Wojewódzkiego i Figurskiego 12 czerwca 2012 w programie „Poranny WF”. MSZ zaprotestowało przeciw „niedopuszczalnym wypowiedziom, które obrażają cześć i godność Ukraińców” oraz uznało, że dziennikarze „pozwolili sobie na skrajnie poniżające wypowiedzi pod adresem Ukraińców, co jest nie do przyjęcia przez jakiegokolwiek cywilizowanego człowieka oraz demokratyczne społeczeństwo, w którym nie powinno być miejsca dla publicznych obraz bądź dyskryminacji na tle narodowościowym”, za co zażądało przeprosin[174][175]. Rada Etyki Mediów uznała, że dziennikarze prowokowali słuchaczy „drastyczną demonstracją ksenofobii”, co oceniła jako „nie tylko rażące chamstwo, ale i typową mowę nienawiści”[176]. Decyzją zarządu radia program zniknął z ramówki[177], a 25 czerwca 2012 władze Radia Eska Rock zwolniły Wojewódzkiego i Figurskiego za nieprzyzwoite wypowiedzi pod adresem Ukrainek[178]. Wojewódzki kilkukrotnie przeprosił publicznie oburzonych słuchaczy[179][180][181]. Śledztwo w sprawie znieważenia Ukrainek wszczęła Prokuratura Rejonowa Warszawa-Praga Południe[182]. 30 lipca 2012 przewodniczący KRRiT nałożył na Eskę Rock karę finansową w wysokości 75 tys. złotych[183]. W uzasadnieniu zwrócił uwagę, że tego radia w dużej części słuchają osoby młode, a ponad połowę słuchaczy stanowią osoby niesamodzielne i mieszkające z rodzicami, w związku z czym „wśród takich osób szczególnie niebezpieczne jest propagowanie postaw i zachowań dyskryminacyjnych”. Wymierzając karę, zwrócono uwagę m.in. na uprzednio prowadzone postępowania w tej sprawie i fakt ponownego naruszenia ustawy przez dziennikarzy[183]. W związku z tą sprawą, 19 grudnia 2012 Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich przyznało Wojewódzkiemu i Figurskiemu tytuł Hieny Roku[184].
Pod koniec kwietnia 2010 w trakcie audycji „Poranny WF” Wojewódzki i Figurski wyemitowali piosenkę „Jarek po trupach do celu”, w której w sposób satyryczny odnieśli się do Jarosława Kaczyńskiego i możliwej z jego strony chęci wykorzystania w kampanii prezydenckiej symboli związanych z katastrofą smoleńską[185]. Nagranie wywołało oburzenie m.in. Rady Etyki Mediów, która zarzuciła dziennikarzom „bardzo poważne przekroczenie podstawowych reguł kultury i etyki dziennikarskiej”[185]. Marcin Bisiorek, dyrektor programowy Eski Rock, odparł krytykę, zapewniając: Obaj dziennikarze w swoim programie (...) wielokrotnie w sposób satyryczny przedstawiali różne osoby z każdej strony polskiego świata politycznego i nikt nigdy się o to nie obrażał. (...) Pojawiło się nawet wyjątkowo absurdalne oskarżenie, jakoby nagranie to miało m.in. obrażać uczucia religijne Polaków. Program Michała Figurskiego i Kuby Wojewódzkiego ma charakter satyryczny i w jego formułę wpisane jest ironiczne komentowanie świata polityki[185]. Ukarania dziennikarzy zażądało Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy, które skierowało skargę do REM i KRRiT[186], oceniając słowa piosenki jako „nikczemne i niegodne”[186].
Skargi na audycje w Rock Radiu
11 lutego 2014 w trakcie audycji „Książę i żebrak” Wojewódzki i Mikołaj Lizut żartowali z zainteresowania mediów tabloidowych opuszczeniem więzienia przez Mariusza Trynkiewicza, pedofila skazanego za morderstwa dzieci[187], oraz kpili z redakcji „Super Expressu”, określając ją „sponsorem wyjścia Trynkiewicza na wolność”[187]. Redakcja pozwała wydawcę programu (Agorę), domagając się przeprosin za określenie jej przez dziennikarzy mianem „pornobiznesu” w jednym z oświadczeń po wybuchu skandalu[188]. Ponadto po premierze audycji do siedziby KRRiT napłynęło kilkadziesiąt skarg od słuchaczy[187][188].
22 września 2015 w trakcie audycji „Książę i żebrak” Wojewódzki i Lizut wyemitowali telefoniczną prowokację Mikołaja Janusza, redaktora Rock Radia, który – podając się za urzędnika Kancelarii Prezydenta – wymusił na Jerzym Zelniku wskazanie artystów, których ten wysłałby na wcześniejszą emeryturę „za nieprawomyślność i krytykowanie prezydenta Andrzeja Dudy”[189]. Po emisji rozmowy aktor zarzucił dziennikarzom manipulację[189] i zapowiedział skierowanie sprawy do sądu[190]. Prowokację dziennikarzy potępiło również Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich[191].
Wpływ na popkulturę
Należy do grona najpopularniejszych postaci polskiego show-biznesu. Wojtek Kowalik z agencji Ogilvy & Mather ocenił medialną markę Wojewódzkiego słowami: Nie zbudował swojej marki na byciu grzecznym, miłym czy ułożonym. Jego trademarkowy balans pomiędzy byciem inteligentem a dupkiem okazał się być szalenie atrakcyjny dla polskiej młodzieży[138].
W 2011 zajął trzecie miejsce w rankingu „100 najbardziej wpływowych Polaków” sporządzonym przez „Wprost”[192][193].
Stał się pierwowzorem bohatera komiksu Najczwartsza RP – Antylista Prezerwatora wydanego w 2007 przez wydawnictwo G+J Polska[194]. Został tytułowanym bohaterem książki Wiesława Godzica pt. „Kuba i inni – twarze i maski popkultury” z 2013, w której autor omówił działalność medialną m.in. Wojewódzkiego[195].
Został trzykrotnie sparodiowany w Rozmowach w tłoku, końcowej części programu Szymon Majewski Show, gdzie w jego rolę wcielali się Marek Bednarczyk (w 10. edycji) i Michał Meyer (w 12. edycji)[196]. Na postaci Wojewódzkiego wzorowany był też jeden z bohaterów spotu reklamowego Nju mobile[197].
Życie prywatne
Na studiach związany był z producentką filmową Dorotą Kośmicką[198]. W latach 2003–2007 był w związku z aktorką Anną Muchą[199][200], a w latach 2013–2018 z modelką Renatą Kaczoruk[201]. Z obiema wystąpił w spotach reklamujących sieć telefonii komórkowej Play, odpowiednio w 2015[72] oraz w 2016 i 2017[202][73]. W latach 2022–2024 był w związku z modelką Anną Markowską[203].
↑Bartek Przybyszewski, Mateusz Witkowski: Podcastex. Polskie millenium. Co zapamiętaliśmy z lat 1999–2005. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2023, s. 17. ISBN 978-83-8319-366-3.
↑Start MTV Classic. wirtualnemedia.pl, 2002-07-01. [dostęp 2020-09-18]. (pol.).
↑Druga edycja Idola. wirtualnemedia.pl, 2002-08-12. [dostęp 2020-09-18]. (pol.).
↑Bartek Przybyszewski, Mateusz Witkowski: Podcastex. Polskie millenium. Co zapamiętaliśmy z lat 1999–2005. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2023, s. 19. ISBN 978-83-8319-366-3.
↑Bartek Przybyszewski, Mateusz Witkowski: Podcastex. Polskie millenium. Co zapamiętaliśmy z lat 1999–2005. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2023, s. 20. ISBN 978-83-8319-366-3.
↑Bartek Przybyszewski, Mateusz Witkowski: Podcastex. Polskie millenium. Co zapamiętaliśmy z lat 1999–2005. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2023, s. 18. ISBN 978-83-8319-366-3.
↑ abWiesławW.GodzicWiesławW., Chamstwu mówimy „nie!” – i „kto to mówi”!, [w:] KrzysztofK.Krejtz (red.), Internetowa kultura obrażania?, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej oraz Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2012, s. 14–15.
↑Kuba Wojewódzki: Lubię mieć wrogów. Tylko miernoty ich nie mają. 2014. [dostęp 2017-04-19]. Cytat: „Tak, dzięki Bogu jestem ateistą. Uważam, że bycie w tym kraju ateistą to akt odwagi i suwerennego myślenia. (…) Ateizm refleksyjny nie jest gwałtem na tradycji czy obyczaju, jest poszukiwaniem własnej drogi.”