Krążowniki typu Bogatyr’
Kraj budowy
Imperium Rosyjskie
Użytkownicy
Rosyjska Carska MW Marynarka Wojenna ZSRR
Stocznia
Vulcan Stettin Stocznia Admiralicji SewastopolMikołajów
Wejście do służby
1902
Zbudowane okręty
4
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
6700 ton
Długość
134 m
Szerokość
16,6 m
Zanurzenie
6,3 m
Napęd
16 kotłów parowych, opalanych węglem; 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania; 2 śruby napędowe; moc: 23 000 KM
Prędkość
23 węzły
Załoga
589 ludzi
Uzbrojenie
12 dział 152 mm 12 dział 75 mm 2 działa 37 mm 2 wyrzutnie torped 380 mm
Krążowniki typu Bogatyr’ – rosyjskie krążowniki pancernopokładowe z okresu z okresu wojny rosyjsko-japońskiej i I wojny światowej . Z planowanych pięciu okrętów zbudowano cztery. Dwa służyły we Flocie Bałtyckiej, dwa we Flocie Czarnomorskiej[1] .
Historia
W odpowiedzi na japoński program zbrojeń morskich, w kwietniu 1898 roku władze rosyjskie ogłosiły konkurs na opracowanie i budowę nowych krążowników. Spośród projektu pięciu stoczni, za najlepszy uznano przedstawiony przez stocznię Vulcan Stettin . Kontrakt na budowę pierwszego okrętu nowego typu został zawarty 4 sierpnia 1898 roku.
Okręty
Okręt
Stocznia
Rozpoczęcie budowy
Wodowanie
Los okrętu
„Bogatyr’”
AG Vulcan Stettin
1898
styczeń 1901
złomowany 1922
„Oleg” (inne języki)
Stocznia Admiralicji
1901
sierpień 1903
zatopiony 17 czerwca 1919 w Kronsztadzie, złomowany
„Kaguł ” (ex. Oczakow, późn. Gienierał Korniłow)
Stocznia Sewastopol
1900
październik 1902
złomowany 1933
„Pamiat’ Mierkurija” (inne języki) (ex. Kaguł, późn. Komintern)
Mikołajów
1900
czerwiec 1903
zatopiony przez niemieckie lotnictwo w Poti 10 października 1942
Przypisy
Typy rosyjskich okrętów z okresu I wojny światowej