Królestwo Widźajanagaru, Imperium Widźajanagaru (kannada: ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ Vijayānagara Sāmrājya, telugu: విజయనగర సామ్రాజ్యము Vijayānagara Sāmrājyamu) – państwo hinduskie istniejące w XIV–XVII wieku w południowych Indiach. Powstało w wyniku rozkładu władzy Sułtanatu Delhijskiego w Dekanie. Było to ostatnie z wielkich królestw hinduistycznych jakie opierało się najazdom muzułmańskim. Czasy świetności imperium przypadły na XV i pierwszą połowę XVI wieku, gdy królestwo objęło swą władzą niemal cały obszar na południe od rzeki Kryszny i narzuciło sułtanatom dekańskim swój arbitraż. Kres potęgi państwa położył sojusz sułtanatów muzułmańskich z północnego Dekanu, który w 1565 roku pokonał armie Widźajanagaru w wielkiej bitwie pod Talikotą, co znacznie osłabiło imperium i doprowadziło do zniszczenia stolicy państwa[1]. Stolicą imperium do tego czasu był Widźajanagar, czyli Miasto Zwycięstwa – od którego swą nazwę wzięło całe królestwo.
Władcy dynastii
Dynastia Sangama
Dynastia Saluva
Dynastia Tuluva
Dynastia Arawidów
Bibliografia
Przypisy
| Prehistoria i starożytność |
|
|---|
| Średniowiecze i nowożytność |
|
|---|
| Współczesność |
|
|---|
