Do Szczecina przyjechała z rodziną na przełomie 1945 i 1946 roku z okolic Poznania[2]. Była uczennicą Technikum Handlowego w Szczecinie, gdzie z inicjatywy Jana Janikowskiego powstał w 1959 zespół Filipinki. Występowała w podstawowym składzie zespołu do jesieni 1974 – wraz z jej odejściem grupa przestała istnieć. Śpiewała charakterystycznym, matowym altem – najwyraźniej słychać ją w piosence Filipinek Biała brzózka (1970, muz. Alina Piechowska, sł. Ireneusz Iredyński), w której wykonywała melorecytację. Po rozstaniu z Filipinkami skupiła się na wychowaniu córki Magdy, a po kilku latach rozpoczęła pracę w szczecińskim domu towarowym Odzieżowiec, w którym pełniła funkcję zastępcy kierownika. Od początku lat 90. prowadziła własną firmę odzieżową[3]. Zmarła niespodziewanie w 15 lutego 2000 roku. Tydzień później pochowana została na cmentarzu Centralnym w Szczecinie, kwatera 102A.
↑Marcin Szczygielski: ''Filipinki – to my! Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu. Warszawa: Instytut Wydawniczy Latarnik, Agora SA, Oficyna Wydawnicza AS, 2013, s. 18. ISBN 978-83-2681277-4.
↑Marcin Szczygielski: ''Filipinki – to my! Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu. Warszawa: Instytut Wydawniczy Latarnik, Agora SA, Oficyna Wydawnicza AS, 2013, s. 450. ISBN 978-83-2681277-4.