Krasiłów

Krasiłów
Красилів
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

chmielnicki

Powierzchnia

28 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


19 104[1]

Nr kierunkowy

+380-3855

Kod pocztowy

31000-31010

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Krasiłów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krasiłów”
Ziemia49°39′N 26°58′E/49,650000 26,966667
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Miasto na mapie Wacława Grodeckiego, Poloniae finitimarumgue locarum descriptio[2]

Krasiłów (ukr. Красилів) – miasto na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie chmielnickim.

Znajduje tu się stacja kolejowa Krasiłów, położona na linii Szepetówka – Chmielnicki.

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1444[3].

Prywatne miasto szlacheckie, położone w województwie wołyńskim, w 1739 roku należało do klucza Krasiłów Lubomirskich[4]. Niegdyś własność rodu Sapiehów herbu Lis, linii różańskiej: wojewody smoleńskiego Franciszka Ksawerego[5], a następnie po jego śmierci w 1808 – jego syna Mikołaja – polskiego ziemianina i wojskowego.

Od 1842 mieściła się tu duża cukrownia(inne języki).

Podczas okupacji hitlerowskiej, 1 stycznia 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 12 września 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do getta w Maniowcach[6].

Status miasta posiada od 1964[3][7]. Do 2020 siedziba władz rejonu krasiłowskiego.

Demografia

W 1959 liczyło 10 522 mieszkańców[8].

W 1971 liczyło 13,5 tys. mieszkańców[7].

W 1989 liczyło 21 196 mieszkańców[3][9].

W 2013 liczyło 19 743 mieszkańców[10].

Urodzeni w Krasiłowie

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Krasiłowie.

Przypisy

  1. ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.74
  2. ↑ (fragment), 1571, wyd. 2Biblioteka Narodowa, syg. ZZK 18611, domena publiczna
  3. ↑ a b c Красилов // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.645
  4. ↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 437.
  5. ↑ Krasiłów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 615.
  6. ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1169.
  7. ↑ a b Красилов // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 13. М., «Советская энциклопедия», 1973. стр.324
  8. ↑ Всесоюзная перепись населения 1959 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  9. ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  10. ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

Miasta obwodu chmielnickiego

Flaga owodu chmielnickiego