Korzeń (rezerwat przyrody w województwie mazowieckim)

Ten artykuł dotyczy rezerwatu przyrody w województwie mazowieckim. Zobacz też: Korzeń (rezerwat przyrody w województwie łódzkim).
Korzeń
Ilustracja
Fragment drzewostanu w rezerwacie
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Mezoregion

Kotlina Płocka

Data utworzenia

1987-12-29

Akt prawny

M.P. z 1988 r. nr 5, poz. 47 §1

Powierzchnia

36,32 ha

Położenie na mapie gminy Łąck
Mapa konturowa gminy Łąck, w centrum znajduje się punkt z opisem „Korzeń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Korzeń”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Korzeń”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Korzeń”
Ziemia52°26′48″N 19°38′00″E/52,446667 19,633333
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody „Korzeń” – leśny rezerwat przyrody położony w gminie Łąck (powiat płocki, województwo mazowieckie)[1]. Leży w otulinie Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego[2][3].

Powołany Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 29 grudnia 1987 roku. Zajmuje powierzchnię 36,32 ha.

Celem ochrony jest zachowanie grądowych zbiorowisk leśnych z drzewostanami grabowo-dębowymi z domieszką sosny.

Klasyfikacja rezerwatu

  • według głównego przedmiotu ochrony jest to rezerwat fitocenotyczny (Fi) podtypu zbiorowisk leśnych – krzewów i drzew (kd) oraz zbiorowisk leśnych (zl). Celem ochrony jest zachowanie grądowych zbiorowisk leśnych z drzewostanami grabowo-dębowymi z domieszką sosny.
  • według głównego typu środowiska jest to rezerwat lasów i borów (L) podtypu lasów nizinnych (lni) i lasów mieszanych nizinnych (lmn).

Walory przyrodnicze

Teren rezerwatu położony jest na utworach plioceńskich, na które składają się iły, piaski i żwiry, pochodzące z trzeciorzędu, oraz czwartorzędowe gliny zwałowe z glacjału bałtyckiego.

Rezerwat jest silnie zróżnicowany pod względem naturalności szaty roślinnej. W północno-wschodniej części występuje grąd, którego struktura i skład florystyczny porównywalne są z najlepiej zachowanymi w tej części Polski lasami naturalnymi. Prawie połowę obszaru grądu cechuje zgodność roślinności rzeczywistej z potencjalną. Drugą połowę porastają monokultury sosnowe niedostosowane do siedliska. Na obszarze rezerwatu wyodrębniono jeden zespół leśny – grąd subkontynentalny (Tilio-Carpinetum) z czterema odmianami: grąd niski czyśćcowy (Tilio-Carpinelum stachyetosum), grąd niski typowy (Tilio-Carpinetum typicum), grąd wysoki (Tilio-Carpinelum calamagrostietosum) oraz postać zdegenerowana Tilio-Carpinetum występująca na monokulturach sosnowych.

Na obszarze tego rezerwatu wyróżniono ogółem 173 gatunki roślin naczyniowych i 8 gatunków mchów. Spośród nich 9 podlega ochronie, a 5 zaliczono do gatunków rzadkich w tej części Polski. Do osobliwości rezerwatu należą: gnieźnik leśny, lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko, kruszczyk szerokolistny, zdrojówka rutewkowata, jarzmianka większa[3].

Przypisy

  1. ↑ Rezerwat przyrody Korzeń. GDOŚ.
  2. ↑ Mapa obszaru. [w:] Geoserwis GDOŚ [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-10].
  3. ↑ a b Rezerwaty przyrody. [w:] Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy [on-line]. Parki Krajobrazowe Województwa Kujawsko-Pomorskiego. [dostęp 2018-06-10].