Konstantin Maksimowicz

Константин Клавдиевич Максимович

Konstantin Maksimowicz (przed 1905)
generał kawalerii
Pełne imię i nazwisko	Konstantin Kławdijewicz Maksimowicz
Data urodzenia	14 maja 1849
Data śmierci	1921
Przebieg służby
Lata służby	1865–1917
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Jednostki	konny pułk przyboczny cara, 1. brygada 2. Dywizji Kawalerii Gwardii
Stanowiska	generał-gubernator kraju uralskiego, generał-gubernator warszawski
Główne wojny i bitwy	Wojna rosyjsko-turecka (1877–1878)
Odznaczenia

Konstantin Kławdijewicz Maksimowicz, ros. Константин Клавдиевич Максимович (ur. 14 maja 1849, zm. 1921) – generał-gubernator warszawski i dowódca Warszawskiego Okręgu Wojskowego od 19 lutego do 28 sierpnia 1905, rosyjski generał kawalerii i generał-adiutant przy carze Mikołaju II.

Od 1867 kornet w konnym pułku przybocznym cara. Od 1871 porucznik, od 1873 kapitan, od 1879 pułkownik. W 1874 ukończył z 1. lokatą Akademię Sztabu Generalnego. Od 1879 w carskim orszaku jako adiutant. Walczył w wojnie z Turcją 1877–1878. Od 28 listopada 1892 dowódca 1. brygady 2. Dywizji Kawalerii Gwardii w Petersburgu. 24 lutego 1893 mianowany wojskowym gubernatorem rejonu uralskiego.

Później został mianowany namiestnikiem Kraju Nadwiślańskiego i dowódcą Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Piastował to stanowisko jednak tylko pięć miesięcy. W związku z kilkukrotnymi próbami zamachu na jego życie, w maju 1905, uciekł z Warszawy i zaszył się w Twierdzy Zegrze, której nie chciał opuścić. Postawa ta stała się przyczyną jego odwołania. Zastąpił go generał Gieorgij Skałon^[1].

Odznaczony:

• rosyjskim Orderem Orła Białego (1904),
• Orderem Świętego Aleksandra Newskiego (1910),
• Orderem Świętego Włodzimierza II klasy (1901) i IV klasy (1878),
• Orderem Świętej Anny I klasy (1895),
• Orderem Świętego Stanisława I klasy (1892) i II klasy z Mieczami (1878).

Wyróżniony złotym pistoletem za waleczność (1878) i diamentową odznaką Orderu Świętego Aleksandra Newskiego.

• Biografia Maksimowicza (ros.)