Konieczno – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Włoszczowa[4][6].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Konieczno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Części wsi
Integralne części wsi Konieczno[4][6]
| SIMC |
Nazwa |
Rodzaj
|
| 0278095 |
Gościniec |
część wsi
|
| 0278103 |
Konieczno-Dąbrowa |
część wsi
|
| 0278110 |
Modrzewie |
część wsi
|
| 0278161 |
Na Polu |
przysiółek
|
| 0278126 |
Pawłów |
część wsi
|
| 0278132 |
Półanki |
część wsi
|
| 0278149 |
Stara Wieś |
część wsi
|
| 0278155 |
Wysyce |
przysiółek
|
Historia
Konieczno, wieś w powiecie włoszczowskim. Wymieniona w bulli papieskiej Innocentego II, z dnia 7 lipca 1136 w liczbie włości arcybiskupów gnieźnieńskich[7].
Arcybiskupi założyli tu kościół parafialny pw. Nawiedzenia NPM i św. Jadwigi, istniejący już w XIII w, dokładna data erekcji kościoła nie jest znana. Musiał już istnieć przed rokiem 1215 bowiem przy akcie erekcji kościoła parafialnego w Gawłuszowicach z r. 1215 obecnym był „Sigierandus plebanus de Konyeczno”.
Około r. 1394 wieś tę, zastawioną widocznie, zamierza odkupić arcybiskup gnieźnieński Dobrogost, wspominają o tym Długosz i zapis w dokumencie, opublikowanym w Kodeksie Wielkopolskim (Kodeks Wlkp n.7, 1308, 1953) i Długosz L.B. t.II, 397)[8].
W roku 1540 Konieczno wraz ze wsiami: Denków, Motyczno, Międzylesie, Komparzów, Modrzewie i Gościęcin oraz Kurzelów jako siedziba klucza należał do dóbr stołowych arcybiskupa gnieźnieńskiego
W wieku XIX Konieczno opisano jako wieś w powiecie włoszczowskim, gminie Włoszczowa, parafii własnej. Leży na trakcie z Włoszczowy do Nagłowic.
Posiada kościół parafialny murowany i szkołę wiejską.
W roku 1827 było tu 76 domów 437 mieszkańców
Folwarki Konieczno i Pawłów w roku 1868 przyłączono do majoratu Brzegi radcy tajnego Milutina.
Parafia Konieczno w dekanacie włoszczowskim dawniej kurzelowskim liczyła 3099 dusz. Obecny kościół znany w 1882 – murowany wystawił arcybiskup gnieźnieński w roku 1785. (Jan Laski, liber beneficiorum t.I s.548.)[9]
Według spisu powszechnego z roku 1921 miejscowość Konieczno posiadała 177 domów i 1121 mieszkańców. Łącznie ze wsią Konieczno spisano folwark Pawłów. Konieczno folwark posiadał 3 domy i 60 mieszkańców. Leśniczówka Konieczno 1 dom i 7 mieszkańców[10]
26 sierpnia 1943 roku hitlerowcy dokonali pacyfikacji Konieczna. Zginęli podczas niej m.in. działacze komitetu okręgowego Polskiej Partii Robotniczej z Częstochowy[11].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57078
- ↑ Wieś Konieczno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-11-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 495 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Sołectwa. Urząd Gminy Włoszczowa. [dostęp 2015-04-25].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. brak numeru strony
- ↑ Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski Tom I.. s. Dokument 7.
- ↑ Konieczno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 114 .
- ↑ Konieczno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 332 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo kieleckie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2015-04-25] .
- ↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa. „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”,. „Sport i Turystyka 1988”. s. 321. ISBN 83-217-2709-3.
