Kościół zbudowany w latach około 1524–1538 w miejscu starszego pochodzącego z przełomu XIII i XIV wieku.
Zakrystia – według pamiątkowego napisu nad wejściem – wybudowana w 1524 roku. Prezbiterium wzniesione w 1533 r. przez muratora krakowskiego Jakuba Żura i kamieniarza Kaspra Simona. Nawa wybudowana w 1538 r. przez muratorów: Jana Kapinosa i Jana Bocheńczyka. W trakcie odnowienia w 1889 r. dobudowano pięterko nad zakrystią i strop płaski nawy. W 1947 r. po stronie północnej wyburzono gotyckie wejście boczne i w 1948 dobudowano kaplicę na planie kwadratu według projektu architekta Stefana Świszczowskiego[2]. W 1966 r. dobudowano po stronie zachodniej nowe modernistyczne, trzykondygnacyjne wejście, według projektu architekta Antoniego Mazura. Pierwszy poziom pełni rolę kruchty, drugi miejsce dla chóru z nowymi, trzydziestojednogłosowymi organami firmy Tadeusza Rajkowskiego z Włocławka, a całość jest zwieńczona ażurową dzwonnicą w kształcie stalowego trójnogu, triangułu[2] zakończonego krzyżem[3]. Zawieszone są tam trzy dzwony: najmniejszy nosi imię Archanioła Gabriela, średni świętego Wojciecha, a największy Matki Boskiej Częstochowskiej[4].
obraz Narodzenie Najświętszej Marii Panny z I połowy XVIII wieku[2];
ołtarzyk polowy – wykonany w Szkocji – w kształcie tryptyku z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej z 1941 roku, ofiarowany w 1950 przez żołnierzy Armii Polskiej na Zachodzie[2];
dzwon odlany przez Marcina Stefkowicza z 1616 roku[2].
Otoczenie
Drewniana kapliczka z XIX wieku z ludową rzeźbą Matki Bożej z Dzieciątkiem[2];
wysoka kamienna figura z 1636 roku – zwana „Na Rozdziałowskim" – zwieńczona latarnią, z Pietą. Fundatorem było mieszczańskie małżeństwo Andrzeja i Zofii Pawlikowic[2].
