Wcześniejsza świątynia istniała tu prawdopodobnie w 1337. Obecną wzniesiono w latach 1832 i 1840–1844 według projektu Karola Perciera, Leonarda Fontaine i Karola Fryderyka Schinkla.
Kościół jest murowany z cegły, natomiast fasada licowana jest piaskowcem. W przyziemiu fasady mieści się otwarty przedsionek, poprzedzony trzema ostrołukowymi arkadami. Powyżej, na konsolach umieszczono figury czterech ewangelistów. Centralnym elementem fasady jest rozeta wypełniona maswerkiem, po bokach której znajdują się herby fundatorów: Pilawa Potockich i Korczak Branickich. Niski, trójkątny szczyt zwieńczony jest ażurową kamienną balustradą, na której umieszczono figurę św. Michała Archanioła. Fasada flankowana jest przez niewydatne przypory, przechodzące ponad dachem w ażurowe wieżyczki w formie cyboriów.