Kościół św. Andrzeja Boboli w Warszawie – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się przy ul. Alfreda Nobla na Saskiej Kępie. Jest kościołem parafialnym parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Historia
W miejscu obecnego kościoła budowę pierwszej murowanej świątyni rozpoczęto jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Autorem projektu był Piotr Lubiński. 30 kwietnia 1939 w obecności wiernych i prezydenta Stefana Starzyńskiego poświęcenia kamienia węgielnego dokonał abp Stanisław Gall. W momencie wybuchu wojny mury miały już 10 m wysokości, jednak jeszcze w 1939 świątynia uległa zniszczeniu.
W kwietniu 1940 wzniesiono kaplicę o charakterze prowizorycznym. Budowę wznowiono w 1946. Autorami zmodyfikowanych projektów byli Józef Łowiński i Jan Bogusławski. 3 października 1952 kościół został wyświęcony przez kard. Stefana Wyszyńskiego, a w 1980 przez niego konsekrowany.
W 1979 roku kościół został wpisany został do rejestru zabytków[1].
W świątyni znajdują się m.in. drewniane rzeźby św. Judy Tadeusza i św. Antoniego Padewskiego wykonane przez Tadeusza Świerczka[2].
Na ścianach kościoła umieszczone są tablice pamiątkowe poświęcone:
W czerwcu 2015 na terenie parafialnym ustawiono głaz upamiętniający ks. Jana Twardowskiego – wikariusza w latach 1957–1958[3].
Galeria
Przypisy
.jpg)
.JPG)