Knut Hjeltnes
|
| Data i miejsce urodzenia
|
8 grudnia 1951
Ulvik
|
| Data śmierci
|
17 stycznia 2024
|
| Obywatelstwo
|
norweskie
|
| Wzrost
|
190 cm
|
|
|
Knut Hjeltnes (ur. 8 grudnia 1951 w Ulvik, zm. 17 stycznia 2024[1]) – norweski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie dyskiem.
W 1978 ukończył studia na Uniwersytecie Brighama Younga[2].
Trzykrotnie startował na igrzyskach olimpijskich w rzucie dyskiem. W 1976 zajął 7. miejsce z wynikiem 63,06 m[3], w 1984 był 4. z rezultatem 65,28 m[4], a w 1988 ponownie uplasował się na 7. pozycji, uzyskując 64,94 m[5]. Podczas mistrzostw świata w 1983 był 9. w rzucie dyskiem[6]. Zajął również 4. miejsce w tej samej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1986, a także był 5. na ME w 1978[7].
W 1985 zajął drugie miejsce w Finale Grand Prix IAAF w rzucie dyskiem, taką samą lokatę zajął w generalnej punktacji tej konkurencji[8], a rok później zdobył brązowy medal igrzysk Dobrej Woli w rzucie dyskiem z wynikiem 64,02 m[9][10].
Reprezentant kraju w pucharze Europy[11][12].
Mistrz Norwegii w pchnięciu kulą z lat 1975–1976 i 1978–1984[13] i rzucie dyskiem z lat 1975–1976, 1979–1984, 1986 i 1988–1989 oraz wicemistrz kraju w rzucie dyskiem z 1974, 1996 i 1997[14]. Reprezentował kluby IL Gular, BUL Oslo oraz Øystese IL[7].
W 1977 za stosowanie sterydów anabolicznych został zdyskwalifikowany na rok, stając się pierwszym norweskim lekkoatletą ukaranym za doping[7].
W latach 1975–1980 trzykrotnie ustanawiał rekord Norwegii w pchnięciu kulą, a w latach 1975–1985 dziesięciokrotnie ustanawiał rekord kraju w rzucie dyskiem[15]. W latach 1979–1983 był rekordzistą krajów nordyckich w rzucie dyskiem[7].
Po zakończeniu kariery został trenerem. Żonaty z Colleen, z którą ma troje dzieci: córkę Kristin oraz synów Erika i Daniela[2].
Rekordy życiowe
Na podstawie[16]:
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
