Drzewo dorastające do 20 m wysokości. Korona jest szeroko rozpostarta. Kora ma szarą barwę o różowym odcieniu, łuszczy się dużymi, kwadratowymi płatami[6].
3- lub 5-dłoniasto klapowane. Mierzą około 10 cm długości i szerokości. Z wierzchu są gładki, natomiast od spodu są lekko owłosione. Na brzegu jest tępo ząbkowany o tępym lub lekko ostrym wierzchołku. Młode liście mają czerwonobrązową barwę, są błyszczące i omszone od spodu, latem stają się zielone i nadal są błyszczące, natomiast jesienią przebarwiają się na żółto. Osadzone są na czerwonych ogonkach liściowych[6][8].
Rośliną podobną jest klon jawor, który ma bardziej wcięte liście[10].
Biologia i ekologia
Rośnie w lasach z przewagą buka i dębu omszonego[8]. Występuje na wyżynach i w górach, na wysokości od 400 do 1900 m n.p.m.[6][10]
Dobrze rośnie w pełnym nasłonecznieniu. Preferuje gleby o odczynie lekko zasadowym[8]. Dobrze znosi okresy suszy, natomiast nie jest wytrzymały na silne mrozy – występuje do 5. strefy mrozoodporności. Jest rośliną wolno rosnącą[6]. Kwitnie na początku kwietnia, prawie w tym samym czasie co klon zwyczajny (Acer platanoides L.)[8], pojawiają się przed liśćmi[9].
Drewno tego gatunku ma podobne zastosowanie do klona polnego (Acer campestre L.). Jest używane między innymi w tokarstwie, do wyrobu stołów. Ma zastosowanie także jako drewno opałowe.
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
.jpg)
.JPG)