Kimiya Satō (jap. 佐藤公哉 Satō Kimiya; ur. 5 października 1989 roku w Kobe) – japoński kierowca wyścigowy.
Życiorys
Satō karierę rozpoczął w 1995 roku, od startów w kartingu. W 2004 roku zadebiutował w serii wyścigów samochodów jednomiejscowych - Azjatycko-Pacyfickich Mistrzostwach ICA. Dobre wyniki zaowocowały 3. miejscem na koniec sezonu.
Dwa lata później Japończyk przeniósł się do Europy, gdzie rozpoczął starty w Brytyjskiej Formule BMW. Satō jedenastokrotnie sięgał po punkty, najwyższą lokatę osiągając na torze Brands Hatch i Knockhill, na których dojechał piąty. Dorobek ponad trzydziestu punktów sklasyfikował go na 11. pozycji.
W drugim roku startów Satō zdecydowanie poprawił swoje wyniki. Regularnie plasował się w czołowej ósemce, sześciokrotnie przy tym plasując się w pierwszej piątce. Znakomicie spisał się w pierwszym starcie, na torze Croft, gdzie po wywalczeniu pole position, obronił zwycięstwo. W sobotnim wyścigu w Truxton z kolei wykręcił najlepszy czas okrążenia. Japończyk zdobył ponad pięćset punktów, co zaowocowała 4. lokatą w końcowej klasyfikacji. Poza tym zaliczył start w Finale Formuły BMW, który ukończył na 13. miejscu.
W sezonie 2008 przeniósł się do Japońskiej Formuły Challenge. Sięgnął w nim po tytuł wicemistrzowski, stając przy tym ośmiokrotnie na podium, w tym raz na najwyższym jego stopniu. Zaliczył także epizodyczny start w Formule BMW Pacyfiku, który zakończył w pierwszej trójce (nie był jednak liczony do klasyfikacji generalnej, ze względu na brak licencji).
W kolejnym roku awansował do Japońskiej Formuły 3. Startując w klasie "National", i tu został wicemistrzem serii. Satō dziesięciokrotnie plasował się na podium, z czego trzykrotnie na pierwszym miejscu (dwukrotnie startował z pierwszego pola startowego).
Drugi sezon udziału w tej serii ponownie zaliczył w tej kategorii. Tym razem jednak poszło mu zdecydowanie słabiej. Pomimo pięciu pozycji na podium (w tym zwycięstwo Fuji Speedway), wiele startów zakończył przedwcześnie, w efekcie kończąc zmagania na 4. pozycji. Po raz pierwszy w karierze wziął udział w prestiżowym Grand Prix Makau. W wyścigu dojechał jednak dopiero na 24. lokacie.
W sezonie 2011 nawiązał współpracę z niemieckim zespołem Motopark i wystartował w Formule 3 Euroseries. Japończyk trzykrotnie dojeżdżał w pierwszej trójce, a podczas drugiego wyścigu na torze Zandvoort odniósł jedno zwycięstwo. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 10. miejscu. Z tą samą ekipą wziął udział także w trzech rundach debiutującej serii pod nazwą "Trofeum Międzynarodowej Formuły 3". Satō trzykrotnie dojechał w strefie punktowej, najlepszą lokatę osiągając na francuskim torze w Pau, gdzie był ósmy. Ponownie wystąpił w Grand Prix Makau, a także zaliczył debiut w Masters of Formula 3. W obu startach dojechał dwunasty.
Rok 2012 postanowił spędzić na startach w Niemieckiej Formule 3, w której także reprezentował Motopak (pod nazwą Lotus). Początek sezonu miał znakomity, bowiem spośród pierwszych ośmiu startów, czterokrotnie okazał się najlepszy. W pozostałych wyścigach nie prezentował jednak podobnej formy, w wyniku czego stracił pozycję lidera klasyfikacji generalnej. Ostatecznie zmagania zakończył na 3. miejscu, z dorobkiem dwunastu pozycji na podium, trzech pole position oraz sześciu najszybszych okrążeń.
Na sezon 2013 Satō podpisał kontrakt z zespołem Euronova Racing na starty w Auto GP World Series. Do końca sezonu toczył tam zaciętą walkę o tytuł mistrzowski z Vittorio Ghirellim. Mimo że wygrał więcej wyścigów (pięć, a Włoch - dwa) w ostatecznym rozrachunku przegrał o 9 punktów.
W sezonie 2014 Japończyk kontynuował starty w Auto GP World Series z ekipą Euronova Racing. Zdominował sezon wygrywając sześć wyścigów w sezonie, a dziesięciokrotnie stawał na podium. Mimo opuszczenia dwóch rund z przewagą czternastu punktów zdobył tytuł mistrzowski. W tym samym roku rozpoczął również starty w serii GP2 w bolidzie hiszpańskiego zespołu Campos Racing. Wystartował łącznie w dwudziestu wyścigach i raz zdobywał punkty - w sprincie w Soczi uplasował się na siódmej pozycji. Uzbierał łącznie dwa punkty, które zapewniły mu 27 miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.
Statystyki
- † – Satō nie był liczony w klasyfikacji generalnej.
Wyniki w GP2
Legenda oznaczeń w tabelach wyników
Wyświetl szablon na nowej stronie
|
| Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
| Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
| Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
| Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
| Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
| Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
| Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
| Nie prekwalifikował się (NPK)
|
| Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
| Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
| Wykluczony (WYK/EX)
|
| Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
| Kontuzjowany (K/INJ)
|
| Wyścig odwołany (OD/C)
|
| Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
| Nie przybył (NP/DNA)
|
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
| Nie został zgłoszony (–)
|
| Pogrubienie
|
Start z pole position
|
| Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
| †
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
| *
|
Sezon w trakcie
|
| 1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
| Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Bibliografia
