Keith William Truscott (ur. 17 maja 1916, zm. 28 marca 1943) – australijski lotnik, as myśliwski okresu II wojny światowej.
Życiorys
Urodził się 17 maja 1916 w Prahran, na przedmieściach Melbourne, jako syn Williama i Maude Truscott, z domu Powell. Uczęszczał do Melbourne High School, gdzie był kapitanem szkolnej drużyny krykieta. Po ukończeniu szkoły pracował jako nauczyciel i urzędnik[1]. Truscott grał również w futbol australijski. W latach 1937–1940 rozegrał 44 mecze w Victorian Football League, zdobywając 13 goli. Po raz ostatni wystąpił w 1942, po powrocie z Europy i przed przeniesieniem do Nowej Gwinei[2].
W lipcu 1940 wstąpił do Royal Australian Air Force. Szkolenie przeszedł z trudnością, wśród wielu problemów stwierdzono, że miał słabą zdolność do oceny wysokości. Nigdy nie opanował sztuki lądowania i uporczywie utrzymywał się na wysokości 20 stóp (około 6 metrów)[2]. Mimo wszystko ukończył szkolenie i 1 maja 1941[1] dołączył do 452 dywizjonu RAAF wyposażonego w Spitfiry. Podczas służby w tej jednostce zestrzelił 16 samolotów Luftwaffe, był dwukrotnie odznaczony Distinguished Flying Cross oraz został dowódcą eskadry[1]. W późniejszym czasie awansował na majora (squadron leader) a w 1942 został skierowany do Australii gdzie wstąpił do 76 dywizjonu RAAF uzbrojonego w amerykańskie myśliwce Kityhawk[1]. W tym czasie Truscott wraz z Clive'em Caldwellem był jednym z najbardziej znanych australijskich pilotów. Podczas pobytu w Anglii jego sława została wykorzystana do zbiórki funduszy na zakup Spitfirów. Zachęcał szczególnie swoich rudych rodaków do darowania pieniędzy, gdyż sam był rudowłosy, skąd jego przydomek Bluey (w australijskim slangu: rudy, rudowłosy)[1][3].
Jego dywizjon został wysłany do Gurney Field nad zatoką Milne, gdzie odegrał znaczącą rolę w bitwie o Milne Bay za którą został wymieniony w rozkazie dziennym[1]. Następnie 76 dywizjon został dwukrotnie przeniesiony, najpierw do Darwin, potem do Exmouth w Australii Zachodniej. Keith Truscott zginął 28 marca 1943[4] w zatoce Exmouth. Podczas pozorowanego ataku na nisko lecącą Catalinę jego Kittyhawk rozbił się o powierzchnię morza które tego dnia było wyjątkowo spokojne. Prawdopodobnie Truscott źle ocenił wysokość. Jego ciało zostało odnalezione i pochowane na cmentarzu Karrakatta w Perth[4][3].
Keith Truscott osiągnął 20 potwierdzonych zwycięstw i jest drugim na liście australijskim asem (po Clivie Caldwellu) drugiej wojny światowej[1].
Upamiętnienie
- Baza RAAF na wyżynie Kimberley nosi nazwę Truscott airbase[5]
- Nagroda dla najlepszego gracza futbolu australijskiego została nazwana Keith 'Bluey' Truscott Trophy[6]
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
- Peter Dennis, Grey Jeffrey, Ewan Morris, Robin Prior, Jean Bou: The Oxford Companion to Australian Military History. Melbourne: Oxford University Press, 2008. ISBN 978-0-19-551784-2.
- Christopher Shores, Clive Williams: Aces High: A Tribute to the Most Notable Fighter Pilots of the British and Commonwealth Forces of WWII, Volume One. Grubb Street Publisher, 2008. ISBN 978-1-909808-42-3. Brak numerów stron w książce
- Truscott, Keith William (Bluey) (1916–1943). W: Alan Stephens: Australian Dictionary of Biography Online. T. Vol. 16. Melbourne University Press, 2002.
- Truscott, Keith DFC and Bar. W: J. Main, D. Allen: Fallen – The Ultimate Heroes: Footballers Who Never Returned From War. Main, J. (red); Allen, D.(red). Melbourne: Crown Content, 2002, s. 342–348. ISBN 1-74095-010-0.
- Keith Richmond. The Concept of Courage and Elite Fighter Pilots. „Sabretache”. 48 (4), s. 27–41, grudzień 2007.
- I. Southall: Bluey Truscott: Squadron Leader Keith William Truscott, R.A.A.F., D.F.C. and Bar. Sydney: Angus and Robertson, 1958. Brak numerów stron w książce
Linki zewnętrzne
.jpg)
