W 1945 roku powrócił na Uniwersytet Poznański, gdzie na podstawie ukończonej w konspiracji (1940), dysertacji zatytułowanej Najdawniejsze polskie prawo spadkowe, której promotorem był Zygmunt Wojciechowski, uzyskał stopień naukowy doktora. W 1950 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy pt. Studia nad reliktami wspólnej własności ziemi w najdawniejszej Polsce do XIV wieku[1]. Od 1955 był profesorem nadzwyczajnym, a od listopada 1973 profesorem zwyczajnym. W latach 1964–1973 był równocześnie profesorem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie m.in. przyczynił się do rewindykacji rozproszonego księgozbioru Wydziału Prawa.
Zmarł 20 grudnia 1982, został pochowany na Cmentarzu Sołackim w Poznaniu (kwatera św. Anny-7-5)[2]
Upamiętnienie
Doroczna nagroda za najlepsze prace magisterskie obronione na Wydziale Prawa i Administracji UAM przyznawana jest w ramach konkursu im. prof. Kazimierza Kolańczyka[1][3].
Słownik historyków polskich (pod red. Marii Prockl-Jackl), Wiedza Powszechna, Warszawa 1994
Wojciech Dajczak, Kolańczyk Kazimierz, [w:] Toruński słownik biograficzny, pod red. Kazimierza Mikulskiego, ISSN 1505-9316, t. 3, Toruń, Towarzystwo Miłośników Torunia; UMK, 2002