Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Karolina Burbon-Sycylijska

Maria Karolina Ferdynanda Ludwika

mal. Thomas Lawrence, 1825, Wersal
Herb Karoliny Burbon-Sycylijskiej jako księżnej Berry
Księżna Berry
Okres	od 17 czerwca 1816 do 7 listopada 1846
Jako żona	Karola Ferdynanda Burbona
Poprzedniczka	Maria Antonina Austriaczka
Następczyni	Maria Teresa Charlotta de France
Dane biograficzne
Dynastia	Burbonowie sycylijscy
Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1798 Castera
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 1870 Eichfeld
Miejsce spoczynku	Mureck
Ojciec	Franciszek I Sycylijski
Matka	Maria Klementyna Rakuszanka
Rodzeństwo	Karol Ferdynand, Leopold, Ludwik, Ferdynand II, Franciszek, Teresa, Maria Antonina, Ludwika Karolina, Maria Karolina, Maria Amelia, Maria Krystyna, Antoni
Małżeństwo	Karol Ferdynand Burbon od 17 czerwca 1816 do 14 lutego 1820
Dzieci	Ludwika Elżbieta, Ludwik, Ludwika, Henryk
Małżeństwo	Hektor Lucchesi-Palli od 14 grudnia 1831 do 1 kwietnia 1864
Dzieci	Anna Maria, Klementyna, Franciszka, Izabela, Adolf
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

 zobacz też inne osoby o imieniu i nazwisku: Karolina Burbon.

Maria Karolina Ferdynanda Luiza Burbon-Sycylijska, Księżna de Berry (1798–1870) – najstarsza córka Franciszka I Burbona, króla Obojga Sycylii i jego pierwszej żony, arcyksiężniczki Marii Klementyny Habsburg.

W 1816 poślubiła bratanka Ludwika XVIII, króla Francji – Karola Ferdynanda, księcia Berry. Para miała dwoje dzieci:

• Ludwikę Marię Teresę (1819–1864), żonę kuzyna Karola III, księcia Parmy,
• Henryka Pogrobowca (1820–1883), pretendenta do tronu Francji, męża Marii Teresy Habsburg-Este.

Karolina była bardzo ważną postacią podczas restauracji Burbonów na tronie po tym, jak jej mąż został zamordowany w 1820. Jej syn – Henryk, hrabia Chambord został nazwany „cudownym dzieckiem”, ponieważ urodził się jako pogrobowiec. Był ostatnim potomkiem Ludwika XIV w prostej linii, a po jego bezdzietnej śmierci główna linia Burbonów wygasła. W swoim zamku w Rosny, Karolina zgromadziła pokaźną bibliotekę, która w całości została sprzedana po 1830. Karolina patronowała artystom np. kompozytorowi Gioacchino Rossiniemu, a po tym jak na dworze zaprezentowali się komedianci z teatru du Gymnase, Karolina sprawowała patronat również nad ich teatrem, który znany był jako théâtre de Madame do 1830.

Podczas pobytu we Włoszech Karolina zainteresowała się sztuką m.in. fotografią. Utrzymywała kontakty z początkującymi fotografami rzymskimi związanymi z Caffè Greco. Kolekcja zdjęć Karoliny obejmowała prace fotografów takich jak: Frédéric Flachéron, Giacomo Caneva, Pompeo Bondini, Eugène Constant, James Anderson, Stefano Lecchi, Vittorio della Rovere, Firmin Eugène Le Dien, Disderi, Joseph Vigier, hrabiego de Vernay, Pascual Pérez, Pierre Émile Pécarrère, Antonio Perini, Domenico Bresolin, Félix Teynard.

W 1824 zmarł Ludwik XVIII, a na tronie zastąpił go teść Karoliny – Karol X. W 1830 Karol X został zmuszony do opuszczenia Francji razem z całą rodziną. Karolina musiała uciec razem z nimi i powróciła do swojej rodziny w Neapolu. Później z pomocą Emmanuela Ludwika Marii de Guignard, wicehrabiego de Saint Priest, próbowała przywrócić władzę głównej linii Burbonów podczas rządów bocznej linii orleańskiej (Ludwik Filip panował w latach 1830–1848). Wywołała powstanie rojalistów w Wandei w 1832, ale poniosło ono klęskę. Karolina została aresztowana i uwięziona w zamku Blaye w listopadzie 1832. Wypuszczono ją w czerwcu 1833 po tym, jak urodziła córkę i wyjawiła, że 14 grudnia 1831 w Rzymie potajemnie poślubiła włoskiego szlachcica – Ettore Lucchesiego-Palli, księcia di Campofranco i księcia della Grazia. Z drugim mężem miała pięcioro dzieci:

• Annę Marię (ur. i zm. 1833),
• Klementynę (1835–1925), żonę hrabiego Camilla Zileri (1830–1896),
• Franciszkę di Paola (1836–1923), żonę księcia Camilla Carla Massimo (1836–1921),
• Izabelę (1838–1873), żonę markiza Massimiliana Cavrianiego (1833–1863), potem hrabiego Giovanniego Battistę di Conti (1838–1903),
• Marię Adinolfo Leopolda Antonia Ettore (1840–1911), księcia della Grazia.

Po skandalu Karolina została uwolniona i skompromitowana udała się do ojczyzny. Potem jeszcze wiele podróżowała i często zmieniała miejsce zamieszkania.

Francuski pisarz Aleksander Dumas (ojciec) napisał dwa opowiadania o Karolinie i jej spiskach.