Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Karol IV Andegaweński, Karol Walezjusz, Karol z Maine (ur. 1436, zm. 11 grudnia 1481 w Marsylii) – syn Karola Walezjusza, hrabiego Maine (młodszego syna księcia Andegawenii Ludwika II), i Cobelli Ruffo, córki Carlo Ruffo, hrabiego Montalto i Corigliano. Książę Andegawenii od 1480, hrabia Maine od 1472 (jako Karol V).

Po śmierci swojego ojca w 1472 r. został hrabią Maine, Guise, Mortain i Gien. W 1480 r. zmarł jego stryj, René I Andegaweński, po którym Karol odziedziczył księstwo Andegawenii i hrabstwo Prowansji i Forcalquier. Karol używał również tytułu księcia Kalabrii dla podkreślenia swoich pretensji do tronu Neapolu, które odziedziczył po stryju.

21 stycznia 1474 r. poślubił Joannę (1458 – 25 stycznia 1480), córkę Fryderyka II lotaryńskiego, księcia Vaudemont, i Jolanty, księżnej Bar, córki René I Andegaweńskiego. Karol i Joanna nie mieli dzieci.

Po bezpotomnej śmierci Karola w 1481 r. wszystkie jego ziemie odziedziczył król Francji Ludwik XI Walezjusz. Królowie Francji przejęli również pretensje Andegawenów do tronu Neapolu i Sycylii, które podniósł syn Ludwika, Karol VIII Walezjusz, udając się w 1494 r. na wyprawę do Italii.