Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hugon IV (zm. 26 marca 1051^[1]) – hrabia Maine, syn hrabiego Herberta I i jego nieznanej z imienia żony.

W chwili śmierci ojca, w 1036 r., Hugon był jeszcze dzieckiem i regencję w jego imieniu sprawował jego stryjeczny dziadek, Herbert Baco, gorliwy stronnik hrabiów Andegawenii. Z kolei inna ważna postać sceny politycznej hrabstwa, Gerwazy du Château du Loir, biskup Le Mans, działał na rzecz hrabiów Blois.

Między regentem a biskupem często dochodziło do konfliktów. W końcu, ok. roku 1046, biskup Gerwazy doprowadził do uznania Hugona za wystarczająco dojrzałego do sprawowania samodzielnej władzy. Ożenił go również (14 kwietnia 1046) z Bertą, wdową po księciu Alanie III Bretońskim, córką hrabiego Blois Odona II i Ermengardy, córki Roberta I, hrabiego Owernii. Hugon i Berta mieli razem syna i córkę:

• Herbert II (zm. 9 marca 1062), hrabia Maine
• Małgorzata (ok. 1045 – 1063), zaręczona z Robertem Krótkoudym

Działania biskupa wywołały reakcję hrabiego andegaweńskiego Godfryda, którego wasalami byli hrabiowie Maine. Zaatakował on hrabstwo co rozpoczęło wieloletni okres niepokojów w Maine, wypełniony walkami między stronnikami Andegawenów i hrabiów Blois, oraz interwencjami książąt Normandii. Hugon zmarł u progu tego zamętu, w 1051 r.