Karmazynowy poemat – zbiór poezji Jana Lechonia^[1][2], który powstał w latach 1916–1918, a wydany został w 1920 w Warszawie. Problematyka poematu obejmuje postacie i zdarzenia ściśle związane z kulturą i historią Polski. Jest wyrazem zachwytu przeszłością. Nawiązuje do tradycji romantycznej (sceneria, historiozofia) jak i klasycystycznej (teatralność, retoryka, patos, układy peryfrastyczne). Wyczuwalne są wpływy młodopolskie i poezji niepodległościowej. Wznowiony w 1930.

• Herostrates
• Duch na seansie
• Jacek Malczewski (biogram: Jacek Malczewski)
• Sejm
• Polonez artyleryjski – Legiony, (biogram: Ottokar Brzoza-Brzezina)
• Mochnacki (biogram: Maurycy Mochnacki)
• Piłsudski (biogram: Józef Piłsudski)
• W 1923 dodano utwór Pani Słowacka

Poeta wykorzystał różne formy wersyfikacyjne, ujęty w oktawy jedenastozgłoskowiec (Duch na seansie), trzynastozgłoskowiec (Herostrates, Jacek Malczewski, Mochnacki, Piłsudski)^[3], czternastozgłoskowiec (Sejm), jak też czterostopowy i trójstopowy jamb (Polonez artyleryjski).

• Jan Lechoń: Karmazynowy poemat. Archive.org, 1920. [dostęp 2017-01-24]. (pol.).
• Ireneusz Opacki: Wokół "Karmazynowego poematu" Jana Lechonia. bazhum.muzhp.pl, 1966. [dostęp 2017-01-24]. (pol.).