Studiował na Akademii Architektury w Berlinie, współpracował z A. Humboldtem, a w latach 1810–1812 wspólnie z F. Jahnem tworzył podstawy niemieckiej gimnastyki, m.in. otwierał sale gimnastyczne i kryte baseny oraz powierzono mu kierownictwo berlińskiego stowarzyszenia gimnastycznego. W 1813 r. pomagał w organizowaniu freikorpsów (korpusów ochotników) jako adiutantmajora von Lützow. Po klęsce w starciu z wojskami Napoleona został pojmany i rozstrzelany przez Francuzów w Lalobbe w Ardenach. W 1843 r. został uroczyście pochowany na cmentarzu wojskowym w Berlinie. Był często opisywany w literaturze niemieckiej (m.in. Ernst Moritz Arndt)[1].
