Kamienica przy ul. Waliców 14 w Warszawie

Kamienica przy ul. Waliców 14 w Warszawie
Zabytek: nr rej. A-1419 z 24 marca 2018
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Waliców 14 w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Waliców 14 w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Waliców 14 w Warszawie”
52°14′04,10″N 20°59′35,98″E/52,234472 20,993328
Multimedia w Wikimedia Commons
Fragment wystawy Okno na Waliców przed kamienicą (2019)

Kamienica przy ul. Waliców 14 – zabytkowa kamienica znajdująca się na warszawskiej Woli, na terenie osiedla Mirów, przy ul. Waliców 14.

W kamienicy mieszkał m.in. Władysław Szlengel, poeta warszawskiego getta.

Opis

Kamienica została zaprojektowana przez Wacława Heppena i Józefa Napoleona Czerwińskiego[1]. Zastosowano w niej stropy Kleina[2]. Siedmioosiowa fasada była zwieńczona trójkątnym szczytem[2]. Na każdej kondygnacji budynku frontowego znajdowały się po dwa mieszkania, a w oficynie po cztery[2].

Kamienica należała początkowo do Ernestyny Golde[3]. W lipcu i sierpniu 1913 roku pojawiły się pierwsze ogłoszenia, że dwu-, trzy- i czteropokojowe mieszkania w nowym chrześcijańskim domu, w nowej dzielnicy, z elektrycznością, wannami i kuchniami gazowymi są do wynajęcia[4]. Sugerowano dojazd tramwajem Żelazna-Chłodna. Proponowano też do wynajęcia sklepy suterenowe z mieszkaniem lub bez. Mieścił się tam wtedy m.in. kantor przewozowy Karpińskiego[5]. Dom miał hipotekę numer 6788 i w 1930 roku należał do Zygmunta Mintza[6].

Od początku budynek miał szeroką grupę podnajemców. W 1928 roku „Kurier Warszawski” donosił, że policja aresztowała komunistkę Manię Szulman zamieszkałą przy Waliców 14, gdy malowała antypaństwowe hasła na murze[7]. W 1932 roku nastąpił pożar w budynku wywołany zanieczyszczeniem komina, który szybko został ugaszony[8]. Zapaliła się sadza w prawej oficynie i ogień przedostał się na klatkę pierwszego piętra. Budynek należał wtedy do małżeństwa Golec. W 1937 roku prasa odnotowała[9], że właściciel domu zwrócił się do zarządu Pasty o usunięcie słupa telefonicznego „umieszczonego jakoby” bezprawnie na dachu domu. W związku z tym zarząd Pasty wysłał listy do abonentów telefonicznych, żeby właściciel domu zaniechał dochodzenia pretensji, gdyż w przeciwnym razie Pasta usunie aparaty telefoniczne z tego budynku. W tym roku prasa donosiła też o próbie samobójczej[10] w jednym z mieszkań w budynku.

Książka telefoniczna z 1938/1939 roku[11] listowała kilka firm: „Fabrykę Fornierów” dyrektora M. Breindlera, „Chromax” inżyniera Mieczysława Lipszyca, „Floridor” (kleje roślinne i chemiczne), której właścicielem był Izr. Goldblum. Numery telefonów posiadali[11] m.in.: Róża Zajdel[12], chemik bakteriolog, asystent w Państwowych Zakładach Higieny, Hilel Lurie, Henryk Warszawski[13], Jerzy Machlejd, dyrektor zakładów ogrodniczych C. Ulrich założonych w 1805 roku, inżynier budowlany Adam Krajterkraft, dziennikarz Menachem Kipnis, inżynier Zdzisław Kronenberg, Jakub Szlam, a także artysta malarz Maurycy Szlengel[14]. Przed wojną mieszkał tam również jego syn, Władysław Szlengel[15] i jego rodzina (przynajmniej od 1920 roku[16]). Pod tym adresem w warszawskiej książce telefonicznej na rok 1930 widnieje Maurycy Szlengel (artysta)[6]. Ojciec Władysława Szlengla wymieniony jest także w książce telefonicznej na lata 1938/1939[11], mimo że już wtedy nie żył. Znaną osobą był też Menachem Kipnis, śpiewak operowy, fotograf, dziennikarz i etnograf żydowski[13]. Przed wojną mieszkała tam również Irena Śmigielska wraz z rodziną[17].

II wojna światowa

Oblężenie Warszawy

Janusz Korczak w pamiętnikach wspomina[18], że miał dwa zatargi „z meliną wytwornego domu Waliców 14”, bo w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku „w łajdacki sposób” odmówiono mu pomocy, by konającego żołnierza przenieść do bramy.

Okres getta warszawskiego

W czasie okupacji niemieckiej, po utworzeniu getta w 1940 roku, kamienica znalazła się w dzielnicy zamkniętej[19].

Po powrocie z Rosji, ponownie wprowadził się do kamienicy Władysław Szlengel. W Archiwum Ringelbluma zachowała się kartka ze spisem domowników[20]. Kartka wisiała przy dzwonku do drzwi w kamienicy (przypuszczalnie znalazła się tam po lipcu 1942 roku). Sądząc po liczbie domowników, mieszkanie Szlengla w getcie było zatłoczone. Liczba naciśnięć dzwonka informowała, do kogo przyszedł gość: Dzwonić/Lurie 1 raz/Rotsztajn 2 r/Rogozińscy 4/Koplewicz 5/[Władysław] Szlengel 3/[Michał]Brandsteter 3/ Lunia 2 krótkie/ Wanda 2 długie/Służba porządkowa i Werkszuc 6 razy głową. Ocaloną w Archiwum Ringelbluma kartkę należy czytać razem z wierszem Szlengla Dzwonki: Na drzwiach wisiała kartka/czytelna tylko z bliska –/Dzwonek czynny – proszę dzwonić/i trzy nazwiska:/Do pani L. jeden raz,/do pana K. razy dwa,/a do doktora trzy razy[..][21].

W okresie tworzenia getta do kamienicy wprowadziła się rodzina Dawida Zylberta[22]. On sam w 1940 roku, w wieku 12 lat, uciekł na aryjską stronę, sprzedawał gazety i papierosy na Placu Trzech Krzyży, był jedyny z rodziny, który przeżył wojnę[22]. Edward Reicher wspomina o tym okresie, że w jednym mieszkaniu przy Waliców 14 mieszkało kilka rodzin, w sumie 14 osób[23].

Kamienica została wyłączona z getta i włączona „aryjskiej” części miasta wraz z całym małym gettem w sierpniu 1942, w trakcie wielkiej akcji deportacyjnej[24].

Okres powstania warszawskiego

Kamienica była jednym z głównych punktów polskiej obrony w czasie powstania warszawskiego. Znajdowały się tam stanowiska powstańców z batalionu „Kiliński”[14]. Ślepa ściany kamienicy stanowiła barykadę. W czasie walk Niemcom udało się podpalić budynek[25].

Inne wspomnienie opisuje, że w czasie powstania warszawskiego, 24 września, niemiecka piechota wsparta dwoma czołgami atakowała stanowiska na ul. Waliców. Atak poprzedzany był „goliatem”, którego wybuch zburzył front kamienicy pod numerem 14[26].

Mural „kamień i co” na bocznej ścianie kamienicy

Okres współczesny

Po 1945 budynek frontowy nie został odbudowany[2]. Zachowane oficyny pełniły funkcje mieszkalne do 2004 roku[27].

W maju 2009 roku na ścianie kamienicy od strony ul. Grzybowskiej powstał mural przedstawiający czarny napis „kamień i co” oraz błyszczący, czerwony balonik[19]. Na ścianie budynku umieszczono tablicę informującą o jego historii i powstaniu muralu, która w późniejszym okresie została zniszczona przez wandali[28][29].

W 2012 roku kamienice przy ul. Waliców 10, 12, 14 i 17 zostały wpisane do gminnej ewidencji zabytków[30]. Od 2018 roku budynek jest wpisany do rejestru zabytków[31], o co zabiegały ruchy miejskie[32].

Galeria

  • Tablica umieszczona na kamienicy w czasie akcji „Kamień i co” (marzec 2010)
    Tablica umieszczona na kamienicy w czasie akcji „Kamień i co” (marzec 2010)
  • Tablica umieszczona na kamienicy w czasie okazji akcji „Kamień i co” (marzec 2010)
    Tablica umieszczona na kamienicy w czasie okazji akcji „Kamień i co” (marzec 2010)
  • Kamienica w lipcu 2012 roku
    Kamienica w lipcu 2012 roku
  • Kamienica w lipcu 2012 roku
    Kamienica w lipcu 2012 roku

Przypisy

  1. ↑ Piotr Kilanowski. Dokumenty Biura Odbudowy Stolicy jako podstawowe źródło wiedzy na temat architektury, konstrukcji i wyposażenia niezachowanych kamienic warszawskich projektu Henryka Stifelmana i Stanisława Weissa oraz Wacława Heppena i Józefa Napoleona Czerwińskiego. „Ochrona zabytków”. 1, s. 198, 2015. Cytat: W archiwum Biura Odbudowy Stolicy znajdują się również materiały dotyczące kamienic częściowo nie zachowanych lub bardzo poważnie przekształconych, co wpłynęło na zniszczenie pierwotnych podziałów i architektury. W sytuacji takiej po 1945 roku znajdowały się między innymi kamienice przy Wilczej 29 projektu Henryka Stifelmana i Stanisława Weissa, a także Waliców 14 projektu Wacława Heppena i Józefa Napoleona Czerwińskiego. (pol.). 
  2. ↑ a b c d Aleksandra Stefaniak. Wolski ostaniec i jego niezwykli mieszkańcy. „Skarpa Warszawska”, s. 66, kwiecień 2024. 
  3. ↑ bez autora. Aresztowanie komunistki. „Gazeta Stołeczna”, s. 2, 14 lutego 1991. Gazeta Wyborcza. (pol.). 
  4. ↑ ogłoszenie. „Kurjer Warszawski”. 93 (214), 5 sierpnia 1913. [dostęp 2018-03-31]. (pol.). 
  5. ↑ Swój do swego. Kalendarz informator firm chrześciańskich za 1914. Warszawa: Wydawnictwo Gazety Porannej 2 Grosze, 1913, s. 136. [dostęp 2018-03-31]. (pol.).[ogłoszenie]
  6. ↑ a b Książka Informacyjno-Adresowa Cała Warszawa, Dział XV, str. 397, Towarzystwo Wydawnicze P.I.K.A. „Polskie Informacyjne Książki Adresowe” 1930 (dostęp 2015 Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa)
  7. ↑ Aresztowanie komunistki. „Kurjer Warszawski”. 108 (233), s. 3, 23 sierpnia 1928. [dostęp 2018-03-31]. (pol.). 
  8. ↑ Zanieczyszczenia komina powodem pożaru. „Dzień dobry”. 2 (324), s. 5, 21 listopada 1932. [dostęp 2018-03-31]. (pol.). 
  9. ↑ Telefony i Waliców 14. „5-ta rano”. 7 (354), s. 4, 18 grudnia 1937. [dostęp 2018-03-31]. (pol.). 
  10. ↑ Kronika wypadów. Zamachy samobójcze. „Robotnik”. 41 (247), s. 8, 22 sierpnia 1937. [dostęp 2018-03-31]. Cytat: Stefania Tuszyńska, pracownica domowa w mieszkaniu małż. Haliny i Feliksa Gryff (Waliców 14), targnęła aię na źycie, trując się gazem świetlnym. Wszystkim ofiarom zawodów życiowych pomocy udzieliło Pogotowie [..]. (pol.). 
  11. ↑ a b c Spis abonentów warszawskiej sieci telefonów Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej i rządowej warsz. sieci okręgowej r. 1938/1939, Warszawa : Zakł. Graf. Dom Prasy, -1938. (dostęp w 2015 roku http://lccn.loc.gov/00207623) na stronie 335 podaje: 5 16 19, Szlengel M. art. mal. m., Waliców 14
  12. ↑ Aleksandra Stefaniak. Wolski ostaniec i jego niezwykli mieszkańcy. „Skarpa Warszawska”, s. 69, kwiecień 2024. 
  13. ↑ a b Aleksandra Stefaniak. Wolski ostaniec i jego niezwykli mieszkańcy. „Skarpa Warszawska”, s. 68, kwiecień 2024. 
  14. ↑ a b Aleksandra Stefaniak. Wolski ostaniec i jego niezwykli mieszkańcy. „Skarpa Warszawska”, s. 67, kwiecień 2024. 
  15. ↑ Żydowskie miejsca. [w:] Urząd Dzielnicy Wola m.st. Warszawy [on-line]. przewodnik.wola.waw.pl. [dostęp 2013-04-06].
  16. ↑ Monitor Polski / 30 Jul 1920/ Str. 4
  17. ↑ Irena Śmigielska: Skradzione lata. Warszawa: Żydowski Instytut Historyczny, 2001. ISBN 83-85888-51-9. (pol.).
  18. ↑ Janusz Korczak: Janusz Korczak Pisma Wybrane. T. IV. Nasza Księgarnia, 1978, s. 326. (pol.).
  19. ↑ a b Waliców 14. W: Magdalena Stopa: Ostańce : kamienice warszawskie i ich mieszkańcy. T. I. Warszawa: Dom Spotkań z Historią, 2010, s. 144–151. ISBN 978-83-62020-18-8. (pol.).
  20. ↑ 558. Żydowski Instytut Historyczny, Warszawa. Podziemne archiwum getta Warszawy, tzw. Archiwum Ringelbluma (Archiwum Oneg Szabat). Ring. II/492. Mf. ŻIH – 811; USHMM – 66. Po 07.1942, Warszawa-getto. Kartka umieszczona na drzwiach wejściowych z informacją, jak dzwonić do poszczególnych lokatorów mieszkania w getcie warszawskim. Wykaz lokatorów: Lurie, Rotsztajn, Rogozińscy, Koplewicz, [Władysław] Szlengel i [Michał] Brandsteter, Lunia i Wanda. Opis: oryg., rkps, atrament, j. pol., 75×218 mm, k. 1, s. 1.
  21. ↑ Karta ze spisem domowników – ze zbiorów Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego. [w:] Muzeum Historii Żydów Polskich [on-line]. jewishmuseum.org.pl. [dostęp 2013-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-22)].
  22. ↑ a b Ewa Małkowska-Bieniek: Śladami warszawskich Żydów. Miasto Stołeczne Warszawa. Biuro Promocji Miasta, 2008. (pol.).
  23. ↑ Edward Reicher: W ostrym świetle dnia : dziennik żydowskiego lekarza 1939–1945. London: London : Libra Books, 1989. (pol.).
  24. ↑ Barbara Engelking, Jacek Leociak: Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2013, s. 113. ISBN 978-83-63444-27-3.
  25. ↑ Robert Bielecki: W zasięgu PAST-y. Czytelnik, 1994, s. 276–279.
  26. ↑ http://ahm.1944.pl/Jerzy_Wozniak?lang=en Relacja Jerzego Woźniaka na stronie Muzeum Powstania Warszawskiego
  27. ↑ Zabytek z ulicy Waliców. „Stolica”, s. 4, kwiecień 2018. 
  28. ↑ https://web.archive.org/web/20100414035224/http://www.teatrdelikates.pl/mural.html Informacja o akcji „Kamień i co” na stronie oficjalnej Teatru Delikates (stan na 6 sierpnia 2012) Mural powstał według pomysłu Wiktora Malinowskiego. Inicjatorem przedsięwzięcia były: Teatr Delikates oraz Stowarzyszenie Kulturalne „Pocztówka”. Środki wyłożył Urząd m.st. Warszawy wspólnie z Zakładem Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy, zaś patronem przedsięwzięcia był Instytut Badań Ośrodka Tożsamości IBOT. Jak podaje Julia Bachman na stronie Warszawskiej Sztuki Publicznej: Jeden z większych murali w Warszawie (ponad 1400 m²), przedstawiający czarny napis „kamień i co” oraz błyszczący, czerwony balonik. Duża biała powierzchnia jest subtelna, dzięki zastosowaniu jasnego koloru; efekt ten wzmacnia wesoła, czerwona plama lekkiego, odlatującego balonika. Być może nawiązuje on do filmu „Czerwony balonik” Alberta Lamorisse'a z 1956 roku, opowiadającego historię przyjaźni chłopca i czerwonego, beztroskiego balonika w post-okupacyjnym, zniszczonym Paryżu, pragnącym szybko zapomnieć o wojnie. Wykonawcami muralu byli: Wiktor Malinowski – Naczelnik IBOT Pomysłodawczo – autorski, Barbara Sangin – Naczelnik IBOT Koordynacji, Mirosław Szczypek – Naczelnik IBOT Inspektoratu Techniczneg, Piotr Jahołkowski – Naczelnik IBOT Scalająco- odbiorczy, Grzegorz Nowiński – Naczelnik IBOT Graficzny, Grzegorz Śledź – Naczelnik IBOT Migawkowy, Jakub Wesołowski – Naczelnik IBOT Filmowy. Z okazji odsłonięcia murala odbył się piknik oraz koncert. Artysta wypuścił niebo 33 balony.
  29. ↑ http://puszka.waw.pl/kamienico-projekt-pl-62.html Opis muralu – Julia Bachman na stronie Warszawskiej Sztuki Publicznej (stan na 6 sierpnia 2012)
  30. ↑ ZARZĄDZENIE NR 2998/2012 r. PREZYDENTA MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY z dnia 24 lipca 2012 r. w sprawie założenia ewidencji zabytków Miasta Stołecznego Warszawy
  31. ↑ Tomasz Urzykowski. Wola. Ostaniec z getta przy ul. Waliców w rejestrze zabytków. Kamienicy groziła rozbiórka. „Gazeta Wyborcza”, 1 kwietnia 2018. [dostęp 2018-03-31]. (pol.). 
  32. ↑ Tomasz Urzykowski. Czy ostaniec getta ocaleje?. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 17–19 czerwca 2017.  [W 2013 Zespół Opiekunów Kulturowego Dziedzictwa Warszawy „ZOK” wystąpił do wojewódzkiego konserwatora zabytków o wpisanie do rejestru zabytków murów, bryły i wewnętrznego podwórza kamienicy. Wojewódzki konserwator zabytków uznał, że nie zasługuje ona na ochronę. Jego decyzję podtrzymało Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (generalny konserwator zabytków). W 2014 Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) uchylił postanowienie ministerstwa w tej sprawie, a Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał wyrok WSA i nakazał jej powtórne rozpatrzenie. W 2016 ministerstwo uznało, że budynek ma wystarczającą ochronę figurując w gminnej ewidencji zabytków. W 2015 Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego (PINB) wydał nakaz rozbiórki kamienicy. Dzielnica Wola m.st. Warszawy nie wykonała nakazu i zwróciła się do PINB o jego uchylenie lub odłożenie. W 2017 grupa osób wystąpiła do mazowieckiego konserwatora zabytków o wpisanie budynku do rejestru zabytków ze względu na jego wyjątkową wartość historyczną]

Read other articles:

Milly & Mamet: Ini Bukan Cinta & Rangga

Milly & Mamet: Ini Bukan Cinta & RanggaPoster filmSutradaraErnest PrakasaProduser Chand Parwez Servia Mira Lesmana Fiaz Servia SkenarioErnest PrakasaMeira AnastasiaPemeran Sissy Priscillia Dennis Adhiswara Ernest Prakasa Julie Estelle Yoshi Sudarso Dian Sastrowardoyo Titi Kamal Adinia Wirasti Penata musikAndhika TriyadiSinematograferRoby HerbiPenyuntingRyan PurwokoPerusahaanproduksi Starvision Plus Miles Films HOOQ Originals Tanggal rilis20 Desember 2018Durasi101 menitNegaraIndo...

 

Alfa dan Omega

Untuk kegunaan lain, lihat Alfa dan Omega (disambiguasi). Huruf-huruf Yunani alfa dan omega Simbol Chi-rho dengan alfa dan omega Huruf-huruf Yunani alfa dan omega di sekeliling lingkaran halo pada Yesus Kristus Α Ω pada gelas kaca bergambar Alfa (α atau Α) dan Omega (ω atau Ω) adalah huruf-huruf pertama dan terakhir dalam alfabet Yunani yang merupakan sebutan bagi Yesus Kristus atau Tuhan dalam kitab Wahyu kepada Yohanes. Pasangan huruf ini digunakan sebagai simbol Kristen dan sering di...

 

Pemilihan Member Single Original JKT48

Pemilihan Member Single Original JKT48Tanggal14 September - 27 November 2019 (pemungutan suara)30 November 2019 (pengumuman hasil)LokasiBRP SMESCO Convention HallJl. Gatot Subroto No.Kav. 94, RT.11/RW.3, Pancoran, Kota Jakarta Selatan, DKI Jakarta 12780 (pengumuman hasil)Peserta/Pihak terlibat66 anggota JKT48Hasil Anggota Senbatsu untuk single Original JKT48 Rapsodi Shani terpilih menjadi center pada lagu tersebut. Pemilihan Member Single ke-20 JKT48(2018) Pemilihan Member Single Original JKT...

Nodaway County, Missouri

County in Missouri, United States County in MissouriNodaway CountyCountyNodaway County CourthouseLocation within the U.S. state of MissouriMissouri's location within the U.S.Coordinates: 40°22′N 94°53′W / 40.36°N 94.88°W / 40.36; -94.88Country United StatesState MissouriFoundedFebruary 14, 1845Named forNodaway RiverSeatMaryvilleLargest cityMaryvilleArea • Total878 sq mi (2,270 km2) • Land877 sq mi (2,27...

 

Bundesamt für Strahlenschutz

Federal Office for Radiation ProtectionBundesamt für Strahlenschutz– BfS –Agency overviewJurisdictionSalzgitterHeadquartersWilly-Brandt-Straße 5 D-38226 SalzgitterEmployees708 (2008)Annual budgetabout 305 Mio. Euro (2009)Agency executiveDr. Inge PauliniParent agencyFederal Ministry for Environment, Nature Conservation and Nuclear SafetyWebsitewww.bfs.de/EN/home/home_node.html BfS main building in Salzgitter Lebenstedt The Bundesamt für Strahlenschutz (BfS) is the German Federal Office ...

 

Ronsecco

Ronsecco commune di Italia Tempat Negara berdaulatItaliaRegion di ItaliaPiedmontProvinsi di ItaliaProvinsi Vercelli NegaraItalia Ibu kotaRonsecco PendudukTotal542  (2023 )GeografiLuas wilayah24,48 km² [convert: unit tak dikenal]Ketinggian145 m Berbatasan denganBianzè Desana Tricerro Trino Crova Lignana Tronzano Vercellese SejarahSanto pelindungLaurensius Informasi tambahanKode pos13036 Zona waktuUTC+1 UTC+2 Kode telepon0161 ID ISTAT002118 Kode kadaster ItaliaH549 Lain-lainSitus we...

Перуанский анчоус

Перуанский анчоус Научная классификация Домен:ЭукариотыЦарство:ЖивотныеПодцарство:ЭуметазоиБез ранга:Двусторонне-симметричныеБез ранга:ВторичноротыеТип:ХордовыеПодтип:ПозвоночныеИнфратип:ЧелюстноротыеГруппа:Костные рыбыКласс:Лучепёрые рыбыПодкласс:Новопёрые �...

 

Jamésie

Jamésie Administration Pays Canada Province Québec Région Nord-du-Québec Statut municipal Territoire équivalent Démographie Population 14 232 hab. (2016[1]) Densité 0,04 hab./km2 Géographie Coordonnées 52° 00′ nord, 74° 45′ ouest Superficie 34 200 000 ha = 342 000 km2 Divers Langue(s) parlée(s) Français Localisation Géolocalisation sur la carte : Canada Jamésie Géolocalisation sur la carte : C...

 

コルク

この記事は検証可能な参考文献や出典が全く示されていないか、不十分です。出典を追加して記事の信頼性向上にご協力ください。（このテンプレートの使い方）出典検索?: コルク – ニュース · 書籍 · スカラー · CiNii · J-STAGE · NDL · dlib.jp · ジャパンサーチ · TWL（2017年4月） コルクを打ち抜いて作った瓶の栓 コルク（木栓、�...

Valhalla Knights

2006 video gameValhalla KnightsDeveloper(s)Marvelous Inc. / K2 LLCPublisher(s)JP: Marvelous EntertainmentNA: Xseed GamesEU: Rising Star GamesDirector(s)Mitsuo KodamaProducer(s)Mitsuo KodamaYoshifumi HashimotoDesigner(s)Kazuhiko YoshiokaProgrammer(s)Yukitoshi TsuzukiWriter(s)Katsuhiro MitsuyasuTakehiro YamashitaMasami KokuryoYukino MizoguchiSeriesValhalla KnightsPlatform(s)PlayStation PortableReleaseJP: August 31, 2006NA: April 17, 2007AU: August 30, 2007EU: September 7, 2007Genre(s)RPGMode(s)...

 

大字 (数字)

この項目には、一部のコンピュータや閲覧ソフトで表示できない文字が含まれています（詳細）。 数字の大字（だいじ）は、漢数字の一種。通常用いる単純な字形の漢数字（小字）の代わりに同じ音の別の漢字を用いるものである。 概要 壱万円日本銀行券（「壱」が大字） 弐千円日本銀行券（「弐」が大字） 漢数字には「一」「二」「三」と続く小字と、「壱」「�...

 

哈萨克斯坦总统

此条目序言章节没有充分总结全文内容要点。 (2019年3月21日)请考虑扩充序言，清晰概述条目所有重點。请在条目的讨论页讨论此问题。 哈萨克斯坦總統哈薩克總統旗現任Қасым-Жомарт Кемелұлы Тоқаев卡瑟姆若马尔特·托卡耶夫自2019年3月20日在任任期7年首任努尔苏丹·纳扎尔巴耶夫设立1990年4月24日（哈薩克蘇維埃社會主義共和國總統） 哈萨克斯坦 哈萨克斯坦政府...

MasterChef India – Hindi

Indian cooking reality television series This article is about the Hindi series. For versions in other languages, see § Other versions. For other uses, see MasterChef India. MasterChef India – HindiGenreRealityCookeryBased onMasterChef AustraliaJudges Akshay Kumar(season 1) Ajay Chopra(seasons 1–2) Kunal Kapur(seasons 1–3, 5) Vikas Khanna(seasons 2–8) Sanjeev Kapoor(seasons 3–4) Ranveer Brar(season 4, 6-8) Zorawar Kalra(season 5) Vineet Bhatia(season 6) Garima Arora(season 7) ...

 

Polemone II del Ponto

Polemone IIEffigie di Polemone su una moneta; al rovescio, effigie di NeroneSovrano di Ponto, Colchide e CiliciaIn carica38 –62 (Ponto e Colchide) 74 (Cilicia) PredecessorePitodorida del Ponto Nome completoMarco Antonio Polemone Pitodoro Nascita12 a.C./11 a.C. Morte74 PadrePolemone Pitodoro MadrePitodorida del Ponto ConsorteGiulia Berenice FigliBereniciano e Ircano ReligionePaganesimo, poi giudaismo, poi paganesimo Marco Antonio Polemone Pitodoro (in greco: Μάρκος Ἀντώ...

 

Battle of Deeg

This article relies largely or entirely on a single source. Relevant discussion may be found on the talk page. Please help improve this article by introducing citations to additional sources.Find sources: Battle of Deeg – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (March 2024)A map of the battle Battle of DeegPart of The Second Anglo-Maratha WarDate13 November, 1804LocationDeeg fortResult Holkar-Jat VictoryBelligerents British East India Company Marat...

1909 Forfarshire by-election

UK Parliamentary by-election The 1909 Forfarshire by-election was held on 27 February 1909. The by-election was held due to the elevation to the peerage of the incumbent Liberal MP, John Sinclair who became Baron Pentland. It was won by the Liberal candidate James Falconer.[1] James Falconer 1909 Forfarshire by-election [2] Party Candidate Votes % ±% Liberal James Falconer 6,422 61.8 -5.7 Conservative Robert Leslie Blackburn 3,970 38.2 +5.7 Majority 2,452 23.6 -11.4 Turnout 1...

 

Falsifiability

Property of a statement that can be logically contradicted Here are two black swans, but even with no black swans to possibly falsify it, All swans are white would still be shown falsifiable by Here is a black swan—a black swan would still be a state of affairs, only an imaginary one.[A] Falsifiability or refutability is a deductive standard of evaluation of scientific theories and hypotheses, introduced by the philosopher of science Karl Popper in his book The Logic of Scientific D...

 

Gregorio Barbarigo

Gregorio Barbarigocardinale di Santa Romana ChiesaRitratto del cardinale Barbarigo, opera di Giovanni Raggi  Incarichi ricoperti Vescovo di Bergamo (1657-1664) Cardinale presbitero di San Tommaso in Parione (1660-1677) Vescovo di Padova (1664-1691) Cardinale presbitero di San Marco (1677-1691)  Nato16 settembre 1625 a Venezia Ordinato presbitero21 dicembre 1655 dal patriarca Gianfrancesco Morosini Nominato vescovo9 luglio 1657 da papa Alessandro VII Consacrato vescovo29 luglio 1657 ...

Bahau Hulu, Malinau

Bahau HuluKecamatanPeta lokasi Kecamatan Bahau HuluNegara IndonesiaProvinsiKalimantan UtaraKabupatenMalinauPemerintahan • CamatVictor Romawan, S.IP, M.Si[1]Populasi (2022)[2] • Total1.376 jiwa • Kepadatan0,44/km2 (1,1/sq mi)Kode Kemendagri65.02.11 Kode BPS6501060 Luas3.103,38 km2Desa/kelurahan6/- Bahau Hulu adalah sebuah kecamatan di Kabupaten Malinau, Provinsi Kalimantan Utara, Indonesia. Bahau Hulu merupakan pemekaran dari k...

 

Sestiere (Milano)

Alcuni stemmi dei sestieri di Milano sulla Loggia degli Osii in piazza dei Mercanti a Milano, di fronte al Palazzo della Ragione Il sestiere di Milano era ognuna delle sei zone in cui era anticamente divisa la città limitatamente ai confini del moderno centro storico, che è delimitato dalla Cerchia dei Navigli, ovvero dal tracciato delle mura medievali di Milano, di cui la Cerchia costituiva originariamente il fossato difensivo. Prendevano il nome dalle porte principali che si aprivano sull...