Kalliroe (gr. Καλλιρόη) – królewna w mitologii greckiej, córka Lykosa^[1].

Imię Kalliroe oznacza po grecku piękny strumień. W mitologii greckiej imię takie nadano kilku bohaterkom, w tym córce Lykosa, króla władającego Libią^[1].

Kiedy po wojnie trojańskiej Diomedes^[1], heros z Etolii^[2], wracał do domu, burza wyrzuciła go na brzeg Libii^[1], a jego okręt rozbił się o skały. Władca tego kraju Lykos, syn Aresa, nie udzielał pomocy takim ludziom, praktykował natomiast zwyczaj składania obcokrajowców w ofierze. Uwięził więc Diomedesa^[3], jednakże Kalliroe, córka monarchy, zakochała się w herosie. Kiedy już Lykos miał zabić przybysza^[1] celem ofiarowania go swemu ojcu Aresowi^[3], Kalliroe uwolniła jeńca^[1]. Diomedes jednak nie odwzajemnił uczuć królewny^[3] i opuścił ją^[1], by powrócić do swego domu, do żony Ajgiale, która podczas jego nieobecności zdradziła go^[2]. Opuszczona przez uratowanego wbrew ojcu herosa, Kalliroe dokonała samobójstwa poprzez zadzierzgnięcie^[1].

• PierreP. Grimal PierreP., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo we Wrocławiu, 2008, ISBN 978-83-04-04673-3 .