Junus al-Ajnawi
|
| Państwo
|
 Maroko
|
| Data i miejsce urodzenia
|
12 września 1971
Rabat
|
| Wzrost
|
193 cm
|
| Gra
|
praworęczny, oburęczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
1990
|
| Zakończenie kariery
|
2010
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
5
|
| Najwyżej w rankingu
|
14 (11 marca 2003)
|
| Australian Open
|
QF (2000, 2003)
|
| Roland Garros
|
4R (1995, 2000)
|
| Wimbledon
|
3R (2000, 2001, 2003)
|
| US Open
|
QF (2002, 2003)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
85 (14 lipca 2003)
|
| Australian Open
|
2R (2003)
|
| Roland Garros
|
3R (2003)
|
| Wimbledon
|
2R (2003)
|
| US Open
|
1R (2003, 2005)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Junus al-Ajnawi, Younes El Aynaoui (arab.: يونس العيناوي, Yūnus al-ʿAynāwī; ur. 12 września 1971 w Rabacie) – marokański tenisista, olimpijczyk, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Jako osiemnastolatek pojechał do Bradenton na Florydzie, a w latach 1990–1992 szkolił się tam w akademii Nick Bollettieri Tennis Academy prowadzonej przez Nicka Bollettieriego.
W 1990 roku Marokańczyk rozpoczął karierę zawodową, którą z przerwami kontynuował do 2010 roku. W grze pojedynczej wygrał pięć turniejów kategorii ATP World Tour i jedenaście razy był uczestnikiem finałów. Startując w turniejach wielkoszlemowych najdalej dochodził do ćwierćfinałów, w 2000 i 2003 roku podczas Australian Open i w 2002 i 2003 roku na US Open. W rankingu singlowym najwyżej był na 14. miejscu 11 marca 2003 roku.
Reprezentując Maroko w Pucharze Davisa al-Ajnawi zagrał łącznie w trzydziestu siedmiu pojedynkach singlowych, z których w dwudziestu sześciu wygrał, a w deblu na dziesięć rozegranych meczów w dwóch triumfował.
Marokańczyk dwukrotnie wystąpił na igrzyskach olimpijskich. W 1992 roku zagrał w Barcelonie i w 2004 roku w Atenach. W Barcelonie dotarł do 2 rundy rywalizacji singlowej, natomiast w stolicy Grecji odpadł w 1 rundzie.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 14. miejscu (11 marca 2003), a w klasyfikacji gry podwójnej na 85. pozycji (14 lipca 2003).
Finały w turniejach ATP World Tour
Gra pojedyncza (5–11)
| Legenda
|
| Wielki Szlem (0–0)
|
| Igrzyska olimpijskie (0–0)
|
| Tennis Masters Cup (0–0)
|
| ATP Masters Series (0–1)
|
| ATP International Series Gold (0–1)
|
| ATP International Series (5–10)
|
|
| Wygrane według nawierzchni
|
| Twarda (1–3)
|
| Ceglana (4–7)
|
| Trawiasta (0–0)
|
| Dywanowa (0–1)
|
|
| Końcowy wynik
|
Nr
|
Data
|
Turniej
|
Nawierzchnia
|
Przeciwnik
|
Wynik finału
|
| Finalista
|
1.
|
21 marca 1993
|
Casablanca
|
Ceglana
|
 Guillermo Pérez Roldán
|
4:6, 3:6
|
| Finalista
|
2.
|
7 stycznia 1996
|
Ad-Dauha
|
Twarda
|
 Petr Korda
|
6:7(5), 6:2, 6:7(5)
|
| Finalista
|
3.
|
14 stycznia 1996
|
Dżakarta
|
Twarda
|
 Sjeng Schalken
|
3:6, 2:6
|
| Finalista
|
4.
|
4 sierpnia 1996
|
Amsterdam
|
Ceglana
|
 Francisco Clavet
|
5:7, 1:6, 1:6
|
| Finalista
|
5.
|
15 listopada 1998
|
Santiago
|
Ceglana
|
Francisco Clavet
|
2:6, 4:6
|
| Zwycięzca
|
1.
|
8 sierpnia 1999
|
Amsterdam
|
Ceglana
|
Mariano Zabaleta
|
6:0, 6:3
|
| Finalista
|
6.
|
12 marca 2000
|
Bogota
|
Ceglana
|
Mariano Puerta
|
4:6, 6:7(5)
|
| Finalista
|
7.
|
22 lipca 2001
|
Amsterdam
|
Ceglana
|
Àlex Corretja
|
3:6, 7:5, 6:7(0), 6:3, 4:6
|
| Zwycięzca
|
2.
|
16 września 2001
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
Albert Montañés
|
7:6(5), 7:6(2)
|
| Finalista
|
8.
|
14 października 2001
|
Lyon
|
Dywanowa (hala)
|
 Ivan Ljubičić
|
3:6, 2:6
|
| Zwycięzca
|
3.
|
6 stycznia 2002
|
Ad-Dauha
|
Twarda
|
Félix Mantilla
|
4:6, 6:2, 6:2
|
| Finalista
|
9.
|
3 marca 2002
|
Dubaj
|
Twarda
|
 Fabrice Santoro
|
4:6, 6:3, 3:6
|
| Zwycięzca
|
4.
|
14 kwietnia 2002
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Guillermo Cañas
|
3:6, 6:3, 6:2
|
| Zwycięzca
|
5.
|
5 maja 2002
|
Monachium
|
Ceglana
|
 Rainer Schüttler
|
6:4, 6:4
|
| Finalista
|
10.
|
14 lipca 2003
|
Båstad
|
Ceglana
|
Carlos Moyá
|
3:6, 6:2, 5:7
|
| Finalista
|
11.
|
13 kwietnia 2003
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Julien Boutter
|
2:6, 6:2, 1:6
|
Bibliografia
