Junkers-Larsen JL-12 – prototypowy amerykański samolot szturmowy powstały na bazie samolotu transportowego Junkers F.13 w 1921. Samolot powstał jako prywatna inicjatywa Johna Larsena, dystrybutora samolotów Junkersa w Stanach Zjednoczonych. Maszyna była uzbrojona w bardzo oryginalny sposób w trzydzieści pistoletów maszynowych Thompson. Samolot był oferowany na sprzedaż między innymi siłom lotniczym Stanów Zjednoczonych i Polski ale w żadnym z tych krajów nie został przyjęty do służby. Zbudowano tylko jeden prototyp.

Samolot został zaprojektowany w 1921 przez Johna Larsena którego firma J. L. Aircraft Corporation była dystrybutorem i licencyjnym producentem samolotów Junkersa w Stanach Zjednoczonych^[1][2]. JL-12 powstał jako modyfikacja samolotu transportowego Junkers F.13 poprzez jego opancerzenie i zamontowanie silnika o większej mocy^[1].

Samolot został uzbrojony w oryginalny sposób – jego uzbrojenie strzeleckie stanowiło trzydzieści pistoletów maszynowych Thompson kalibru 11,43 mm^[1].

W listopadzie 1921 H.G. Hartney złożył w Polsce ofertę sprzedaży lub produkcji licencyjnej tego samolotu^[3]. Po otrzymaniu oferty polskie Siły Powietrzne przeprowadziły próby z wypożyczonym Junkersem F.13 które zostały ocenione negatywnie i nie zdecydowano się na zakup tego samolotu^[3].

W tym czasie Siły Powietrze Stanów Zjednoczonych (USAAC) eksperymentowały z użyciem ciężkich, opancerzony samolotów szturmowych (Aeromarine PG-1, Boeing GA-1, Boeing GA-2, Orenco IL-1 oraz nieco późniejszy Gallaudet DB-1)^[4][5][6][7] i w grudniu 1921 JL-12 został zaoferowany USAAC do ewaluacji^[7]. Według oblatywacza USAAC samolot był trudny w pilotażu, został także oceniony jako bardzo drogi, a wartość jego uzbrojenia została określona jako wątpliwa i samolot nie został zakupiony przez USAAC^[7].

Samolot szturmowy Junkers-Larsen JL-12 był dwumiejscowym, jednosilnikowym dolnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej, był przebudowanym samolotem transportowym Junkers F.13^[1]. Samolot był napędzany chłodzonym cieczą silnikiem rzędowym typu Liberty L-12 o mocy 400-420 KM^[1].

Oryginalne, metalowe poszycie samolotu zostało zastąpione dwa razy grubszym duraluminium Alcoa (0,025 cala, ok. 0,635 mm) oraz częściowo opancerzona blachą pancerną o grubości 9/64 cala (3,57 mm)^[1].

Uzbrojenie samolotu stanowiło trzydzieści pistoletów maszynowych Thompson kalibru 11,43 mm^[1]. Dwadzieścia osiem pistoletów maszynowych było zainstalowanych nieruchomo w dwóch bateriach, dwa były ruchome obsługiwane z kokpitu przez pilota i obserwatora^[1]. Pierwsza bateria dwunastu pistoletów maszynowych znajdowała się bezpośrednio za fotelem pilota, druga bateria złożona z 16 pistoletów maszynowych zamontowana była w tylnej części kadłuba^[1]. Pierwsza bateria skierowana była w przód i pod kątem w dół, pierwsza połowa drugiej baterii była skierowana prosto w dół, a druga część drugiej baterii strzelała do tyłu i pod kątem w dół^[1]. Wszystkie pistolety maszynowe wyposażone były w 100-nabojowe magazynki bębnowe i miały dodatkowe trzy zapasowe magazynki^[1]. Zdaniem producenta wymiana wszystkich magazynków zajmowała tylko cztery minuty^[1] ale zdaniem ekspertów w praktyce ten czas byłby znacznie dłuższy biorąc pod uwagę znaczną masę magazynków wynoszącą 10 funtów (ok. 4,5 kg), ciasnotę kadłuba oraz zapewne, w warunkach bojowych, gwałtownie manewrujący samolot^[2].

Pistolety maszynowe operowane były przez pilota przy użyciu trzech dźwigni - pierwsza z nich uruchamiała przednią baterię dwunastu pistoletów maszynowych, druga uruchamiała tylną, szesnastopistoletową baterię, a trzecia uruchamiała wszystkie pistolety maszynowe^[1].

Samolot mierzył 33 stóp długości oraz 10 stóp i 4 cale wysokości, a jego rozpiętość skrzydeł wynosiła 49 stopy (9,75, 3,15 i 14,93 m)^[1][7]. Powierzchnia skrzydeł wynosiła 414 stóp kwadratowych (38,46 m²)^[7]. Masa własna maszyny wynosiła 2900 funtów, a maksymalna masa startowa do 5000 funtów (1315 i 2267 kg)^[1]. Prędkość maksymalna wynosiła 125^[7]-145^[1] mil na godzinę, a prędkość minimalna 55 mil na godzinę (od 88 do 201/233 km/h)^[1]. Zasięg wynosił do 400 mil (643 km)^[1].

• Tu-2Sz - eksperymentalna wersja Tu-2 uzbrojona w 88 pistoletów maszynowych PPSz

• E. R. Johnson: American Attack Aircraft Since 1926. Jefferson, N.C.: McFarland, 2008. ISBN 0-7864-3464-3. Brak numerów stron w książce
• Michael Fox: Knights of the Skies. Crecy Publishing, 2006. ISBN 978-1871187502. Brak numerów stron w książce
• James Tate: The Army and Its Air Corps: Army Policy Toward Aviation, 1919 - 1941. University Press of the Pacific. ISBN 1-4102-0797-8. Brak numerów stron w książce

• Junkers - Larsen JL 12. junkers.de. [dostęp 2013-04-08]. (niem.).