Nagrobek Juliana Walawskiego na Cmentarzu Powązkowskim
Julian Roman Eliasz Jordan-Walawski herbu Trąby (ur. 1 sierpnia 1898 w Bolechowie , zm. 29 stycznia 1975 w Warszawie [1] [2] ) – polski lekarz , profesor nauk medycznych [3] . Kierownik, wykładowca i profesor w Katedrze i Zakładzie Patologii Ogólnej i Doświadczalnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego [4] oraz Zakładzie Fizjologii Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej [3] . Specjalizował się w zagadnieniach z zakresu patofizjologii [3] . Członek Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego , Warszawskiego Towarzystwa Naukowego , Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego oraz Polskiej Akademii Umiejętności [3] . Prezes Polskiego Towarzystwa Astronautycznego [3] .
Życiorys
Syn Włodzimierza i Pauliny Frajdenbergowej[3] . Początkowo uczył się w gimnazjach we Lwowie i Berdiańsku . Egzamin dojrzałości zdał w 1917. Następnie podjął studia na Odeskim Uniwersytecie Narodowym imienia Ilji Miecznikowa , które po powrocie do Polski kontynuował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego . W 1926 doktoryzował się. Przez krótki czas prowadził praktykę lekarską na Podolu , w trakcie której przyjął poród krowy[3] . Pracował również na IX Oddziale Wewnętrznym Szpitala świętego Łazarza przy ulicy Książęcej 2 w Warszawie jako asystent Mściwoja Semerau-Siemianowskiego [3] [5] . W 1937 uzyskał habilitację na podstawie pracy napisanej rok wcześniej. Jej tytuł to Badania doświadczalne nad hipotensyjnym działaniem śliny . W latach 1939–1944 był ordynatorem Oddziału Duru Brzusznego i Plamistego w Szpitalu Polowym przy ulicy Chocimskiej 5/7 [3] [6] . W końcowym okresie wojny pełnił rolę konsultanta na Oddziale Zakaźnym Szpitala Polskiego Czerwonego Krzyża [3] . Tytuł profesora otrzymał w 1946, profesora zwyczajnego dziesięć lat później[3] . Odkrył i opisał enterogastron – hormon peptydowy hamujący wydzielanie soku żołądkowego [3] . Jest autorem podręcznika pt. Fizjologia patologiczna [7] .
Zmarł 29 stycznia 1975 w Warszawie. Pochowano go na miejscowym cmentarzu Powązkowskim razem z żoną Stefanią Walawską oraz Zofią Kopystiańską (kwatera 256, rząd 3, miejsce 1)[1] [8] [9] .
Przypisy
↑ a b Julian Roman Eliasz Jordan-Walawski h. Trąby [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2020-04-17] .
↑ Walawski Julian , [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-04-17] .
↑ a b c d e f g h i j k l Andrzej A. Śródka Andrzej A. , Julian Walawski , [w:] Gawkowski i inni , Monumenta Universitatis Varsoviensis 1816-2016. Portrety Uczonych. Profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego po 1945 S-Ż , wyd. 1, t. 12, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2016, s. 436-443, ISBN 978-83-235-1791-7 , OCLC 953143223 [dostęp 2020-04-17] .
↑ Katedra i Zakład Patologii Ogólnej i Doświadczalnej [online], pathology.wum.edu.pl [dostęp 2020-04-17] .
↑ Zofia Z. Podgórska-Klawe Zofia Z. , Pamiętnik TLW 2009 – Szpital św. Łazarza cz. 2 [online], www.tlw.waw.pl [dostęp 2020-04-24] .
↑ LISTA LEKARZY I MEDYKÓW PEŁNIĄCYCH OBOWIĄZKI LEKARZY W POWSTANIU WARSZAWSKIM 1944 [online], www.tlw.waw.pl [dostęp 2020-04-24] .
↑ Fizjologia patologiczna. Część ogólna. Część szczególowa. (2 tomy), Walawski Julian Księgarnia i Antykwariat Tradovium [online], www.tradovium.pl [dostęp 2020-04-17] (ang. ) .
↑ Cmentarz Stare Powązki: JULIAN JORDAN WALAWSKI , [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-17] .
↑ Julian Walawski [online], MOJE CMENTARZE, 29 grudnia 2018 [dostęp 2020-04-17] .
Linki zewnętrzne