Dean przygodę z kolarstwem rozpoczynał w lokalnym klubie BMX w rodzinnym Waihi, gdzie dwa razy kończył Mistrzostwa Nowej Zelandii na 3. miejscu. Dean swoich sił próbował również w triatlonie, w którym szczególnie upodobał sobie kolarstwo. Dobra jazda Deana skutkowała powołaniem do reprezentacji Nowej Zelandii, gdzie występował na torze, jak i na szosie. W 1996 przeszedł na zawodowstwo.
W 1997 roku dostał szansę występowania w barwach grupy Shaklee. W 1999 roku podpisał kontrakt z U.S. Postal. Po trzech latach jazdy przy boku Lance’a Armstronga, Dean związał się z CSC-Tiscali. W marcu 2002 roku spotkała go przykra kontuzja, złamaniekończyny dolnej, co wykluczyło go na trzy miesiące.
W 2004 roku przyłączył się do ekipy Crédit Agricole. Miał tam pomagać sprinterowi Thorowi Hushovdowi. Dzięki temu corocznie mógł występować na Wielkich Tourach, które kończył jednak przeważnie w drugiej setce. W 2007 roku wygrał Mistrzostwa Nowej Zelandii. Ten wyczyn powtórzył również rok później. W 2008 roku związał się z drużyną Garmin-Slipstream, w której jeździ do tej pory.
17 lipca 2009 roku, podczas 13. etapu Tour de France Julian Dean został trafiony w palec u dłoni metalowym pociskiem z wiatrówki. Do incydentu doszło na zjeździe, w okolicach 165. kilometra. Ranny został również kolarz Rabobanku, Oscar Freire. Na szczęście obrażenia Nowozelandczyka i Hiszpana nie były poważne[1].
Najważniejsze zwycięstwa i sukcesy
tor
1993
3. miejsce w mistrzostwach świata (do lat 19, wyścig druż. na dochodzenie)
1995
1. miejsce w mistrzostwach Nowej Zelandii (1 km start zatrzymany)
1996
1. miejsce w mistrzostwach Nowej Zelandii (wyścig punktowy)
1. miejsce w mistrzostwach Nowej Zelandii (wyścig ind. na dochodzenie)
