José Maria Florêncio (ur. 2 czerwca 1962 w Fortalezie) – polski dyrygent, altowiolista i kompozytor, brazylijskiego pochodzenia.
Życiorys
Absolwent Uniwersytetu Minas Gerais w Belo Horizonte. Doszkalał się na kursach mistrzowskich w Brazylii, w Juilliard School of Music w Nowym Jorku, Musikhochschule w Wiedniu oraz Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie. Po ukończeniu studiów był koncertmistrzem altówki Orkiestry Symfonicznej Minas Gerais w Belo Horizonte i Orkiestry Symfonicznej Bahia w Salwadorze. W tym samym czasie rozwijał również swoją karierę solową, a następnie dyrygencką.
Od 1985 roku mieszka w Polsce, w Poznaniu. Pracuje zarówno w Polsce, jak i za granicą. Był między innymi dyrygentem Teatru Wielkiego w Łodzi, dyrektorem muzycznym Opery Wrocławskiej, pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Orkiestry i Chóru PRiTV w Krakowie, dyrektora Muzycznego Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki, dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Poznańskiej oraz stałego dyrygenta w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. Współpracował z wieloma wybitnymi solistami: Ewą Podleś, José Curą, Andrzejem Dobberem, Olgą Pasiecznik i Małgorzatą Walewską oraz instrumentalistami, takimi jak Julian Rachlin, Dimitr Sitkovesky, Antonio Menezes, Iwan Monighetti, Đặng Thái Sơn, Nelson Goerner, Garrick Ohlsson oraz Konstanty Andrzej Kulka[1].
Od 2008 do 4 maja 2011 był zastępcą dyrektora ds. artystycznych Opery Bałtyckiej oraz dyrygentem tytularnym jednej z ważniejszych instytucji artystycznych kontynentu południowoamerykańskiego – Orquestra Sinfonica do Teatro Municipal de São Paulo[potrzebny przypis].
Jako kierownik muzyczny i dyrygent zrealizował najnowsze premiery w Operze Bałtyckiej – Don Giovanniego i Wesele Figara Mozarta, Eugeniusza Oniegina Czajkowskiego, dwie przygotowane na międzynarodowy festiwal pod egidą Mezzo TV, produkcje Gwałt na Lukrecji Brittena oraz Ariadna na Naksos Straussa oraz Salome Straussa[potrzebny przypis].
Pełni też funkcję Konsula Honorowego Republiki Federalnej Brazylii w Polsce[2].
Odznaczenia
Nagrody
- nagroda krytyków muzycznych São Paulo dla najlepszego dyrygenta sezonu (1992)
- „Srebrna Łódka” - nagroda za najlepszy spektakl teatralny roku Ernani G. Verdiego na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi (1992)
- „Srebrna Łódka” - nagroda za najlepszy spektakl teatralny roku Cavalleria rusticana P. Mascagniego na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi (1993)
- nagroda „Sereia de Ouro” Brazylijskiej Telewizji GLOBO dla osobowości roku (1997)
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 25-lecia pracy artystycznej (2010)[4]
Źródło:[2].
Przypisy
