|
Pełne imię i nazwisko
|
Johan Jordi Cruijff
|
Data i miejsce urodzenia
|
9 lutego 1974 Amsterdam
|
Wzrost
|
175 cm
|
Pozycja
|
pomocnik/napastnik
|
Kariera juniorska
|
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1995–2004
|
Katalonia
|
9
|
(2)
|
1996
|
Holandia
|
9
|
(1)
|
|
W sumie:
|
18
|
(3)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
|
Jordi Cruijff (ur. 9 lutego 1974 w Amsterdamie) – holenderski trener i piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika. Jordi Cruijff jest synem Johana Cruijffa.
Kariera klubowa
Jest wychowankiem szkółki piłkarskiej Ajaxu Amsterdam. Następnie trafił do zespołu FC Barcelona, ponieważ ojciec był wówczas trenerem drużyny. Po dobrych występach w zespole „B”, 4 września 1994 Jordi zadebiutował w Primera División w pierwszej drużynie, w przegranym 1-2 meczu ze Sportingiem Gijon. W barwach Barcelony zdobył superpuchar Hiszpanii w 1996 roku.
Johan odszedł ze stanowiska trenera katalońskiego klubu, a Jordi wyjechał do Premiership, aby zasilić szeregi Manchesteru United. Młody Cruijff chciał wyjść z cienia ojca i udowodnić, że umie grać w piłkę nie tylko dzięki nazwisku. W Manchesterze prześladowały go kontuzje i nie grał zbyt wiele, ale zdołał w sezonie 1998/1999 uzyskać potrójną koronę, przyczyniając się w mniejszym stopniu do zdobycia mistrzostwa Anglii, pucharu Anglii oraz zwycięstwa w Lidze Mistrzów.
W styczniu 1999 roku Cruijff został wypożyczony do hiszpańskiej Celty Vigo, gdzie rozegrał zaledwie osiem spotkań, strzelając jedną bramkę. Po sezonie wrócił do Manchesteru i pomógł klubowi w sezonie 1999/2000 wygrać kolejny krajowy tytuł mistrzowski.
W lecie 2000 roku kupiło go Deportivo Alavés. Z zespołem zaszedł aż do finału Pucharu UEFA, co było wówczas wielką sensacją. Alavés przegrało z Liverpoolem 4-5, w którym Cruyff zdobył jedną z bramek, a następnie spadło z ligi. Po trzyletnim pobycie w drużynie z Vitorii, holender przyjął ofertę RCD Espanyol. Jako gracz pericos nie sprawdził się, stąd też szybko został bez klubu.
Od 2004 roku znów występował w FC Barcelonie, tyle że w zespole „B”. Przez dwa lata zagrał w 31 meczach, trafiając do siatki rywala 9 razy.
W 2006 roku podpisał kontrakt z ukraińskim Metałurhiem Donieck, jednak nie osiągnął z klubem nic znaczącego.
Po dwóch latach spędzonych na Ukrainie przeniósł się do maltańskiego zespołu Valletta FC, gdzie został również asystentem trenera Paula Zammita.
Sukcesy
FC Barcelona
Manchester United
Deportivo Alaves
Bibliografia