W 1949 został wraz z rodzicami zesłany do obwodu irkuckiego. W 1958 ukończył studia w instytucie górnictwa i hutnictwa w Irkucku. W 1978 uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
Po studiach powrócił na Litwę. Pracował w kombinacie materiałów budowlanych w Okmianach. W latach 1959–1963 był mistrzem i kierownikiem w biurze robót wiertniczych. Od 1963 do 1967 był zatrudniony w dyrekcji budowy dróg na stanowisku kierownika robót. Od 1967 do 1990 pełnił funkcję naczelnego inżyniera w zjednoczeniu przedsiębiorstw materiałów budowlanych „Granitas”.
W marcu 1990 objął funkcję ministra transportu w pierwszym rządzie niepodległej Litwy. Zachował stanowisko w sześciu kolejnych gabinetach. Z urzędu odszedł w grudniu 1996[2].
W latach 1997–2000 był prezesem stowarzyszenia „Lietuvos keliai”, a od 2000 do 2006 pełnił funkcję dyrektora generalnego kolei litewskich Lietuvos geležinkeliai[3].