Algimantas Nasvytis (ur. 8 kwietnia1928 w Kownie, zm. 27 lipca2018 w Wilnie) – litewski architekt, działacz społeczny i polityk, minister budownictwa i urbanistyki w latach 1990–1992.
Życiorys
W 1952 ukończył studia w Instytucie Sztuki LSRR w Wilnie. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako architekt. Od 1952 do 1956 pełnił funkcję kierownika artystycznego w pawilonie litewskim na Wszechzwiązkowej Wystawie Rolniczej w Moskwie. W latach 1955–1959 pracował w państwowej pracowni naukowo-restauratorsko-wytwórczej, następnie w biurze projektowym Wileńskiego Miejskiego Komitetu Wykonawczego, a od 1961 do 1990 w Instytucie Projektowym Budownictwa Miejskiego (od 1962 na stanowisku naczelnego architekta). Od 1978 wykładał w Wileńskim Instytucie Inżynierii Budownictwa, przekształconym w 1990 w Wileński Uniwersytet Techniczny, w 1993 otrzymał tytuł profesora.
W 1988 był jednym z założycieli Sąjūdisu, wchodził w skład Sejmu tej organizacji. W 1990 wszedł w skład rządu Kazimiry Prunskienė jako minister budownictwa i urbanistyki. Zachował stanowisko do 1992, po czym wycofał się z działalności politycznej.
Od 1993 był kierownikiem projektów w pracowni architektonicznej. W latach 1993–1996 stał na czele Litewskiego Związku Architektów.
Ważniejsze prace
Był autorem licznych projektów architektonicznych, z których większość zrealizowana została w Wilnie. Do najważniejszych należą (wszystkie wspólnie z bratem Vytautasem Nasvytisem):
Opracował również projekty rekonstrukcji Litewskiej Poczty Głównej (1969) oraz Litewskiego Narodowego Teatru Dramatycznego (1981). Był także współautorem projektu Białego Mostu nad Wilią (1995) oraz niezrealizowanego projektu Stadionu Narodowego w Wilnie (1988–2007), pełnił funkcję naczelnego scenografa w czasie kolejnych edycji ogólnokrajowego święta pieśni (1965–1985).
Życie prywatne
Był bratem Vytautasa Nasvytisa, także architekta, z którym wielokrotnie współpracował oraz Undinė Nasvytytė, aktorki i spikerki radiowej.
.JPG)
.png)
