Również w 1819 r. Copley otrzymał stanowisko Radcy Generalnego. Piastując to stanowisko brał udział w procesie królowejKaroliny. W latach 1824–1826 był prokuratorem generalnym. Następnie stanął na czele Sądu Kanclerskiego z tytułem Master of the Rolls. W 1827 r. otrzymał tytuł 1. barona Lyndhurst i zasiadł w Izbie Lordów. Trzykrotnie był Lordem Kanclerzem - w latach 1827–1830, 1834–1835 i 1841–1846. W latach 1831–1834 był Lordem Głównym Baronem Skarbu.
Sprzeciwiał się postulatom liberalnych deputowanych dotyczących emancypacji katolików i reformy wyborczej. Sprzeciwiał się także projektom zniesienia ustaw zbożowych. Po upadku drugiego gabinetu Peela i rozłamie w łonie Partii Konserwatywnej, działalność polityczna Lyndhursta zmalała. Zabierał jednak głos w wielu bieżących sprawach, m.in. wojny z Rosją lub polityki wobec Francji i Napoleona III. Popierał równouprawnienie Żydów oraz przyznanie kobietom większych uprawnień podczas spraw rozwodowych.
Lord Lyndhurst zmarł w 1863 r. Nie pozostawił po sobie męskiego potomstwa. Wraz z jego śmiercią wygasł tytuł parowski.