Johannes Franz Hartmann
Johannes Franz Hartmann ok. 1915
|
Data i miejsce urodzenia
|
11 stycznia 1865 Erfurt
|
Data i miejsce śmierci
|
13 września 1936 Getynga
|
Zawód, zajęcie
|
astronom
|
Narodowość
|
niemiecka
|
|
|
Johannes Franz Hartmann (ur. 11 stycznia 1865 w Erfurcie, zm. 13 września 1936 w Getyndze) – niemiecki astronom[1].
Życiorys
Studiował w Tybindze, Berlinie i Lipsku. W 1896 roku został zatrudniony w Instytucie Astrofizyki w Poczdamie. W latach 1909–1921 był profesorem na Uniwersytecie w Getyndze i dyrektorem obserwatorium. Od 1921 do 1934 prowadził obserwatorium w La Placie, poszerzając jego działalność w zakresie astrofizyki. W 1934 roku powrócił, ze względu na stan zdrowia do Getyngi, gdzie dwa lata później zmarł.
Był odkrywcą trzech planetoid[2]. Położył zasługi w astrospektroskopii i udoskonalił odpowiednie metody pomiarów. Znany jest ze swych wynalazków: mikrofotometru (1899), stereokomparatora (1904) i fotometru powierzchniowego. Napisał m.in. Tabellen für das Rowlandsche und das Internationale Wellenlängensystem (1916), tom „Astronomia” w wydawnictwie „Die Kultur der Gegenwart” (1921).
Upamiętnienie
W uznaniu jego pracy jeden z kraterów księżycowych nazwano Hartmann[3]. Z kolei nazwa planetoidy (3341) Hartmann nie pochodzi od niego, lecz od amerykańskiego astronoma o tym samym nazwisku – Williama Kennetha Hartmanna[4].
Przypisy