|
| Państwo
|
 Wenezuela
|
| Data i miejsce urodzenia
|
15 września 1975
Caracas
|
| Wzrost
|
175 cm
|
| Gra
|
praworęczny
|
| Status profesjonalny
|
1994
|
| Zakończenie kariery
|
2008
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
160 (15 listopada 1999)
|
| US Open
|
1R (1996, 1997)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
0
|
| Najwyżej w rankingu
|
187 (19 czerwca 2000)
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Jimy Szymanski Ottaviano (ur. 15 września 1975 w Caracas) – wenezuelski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996) i Sydney (2000).
Kariera tenisowa
Występując w gronie juniorów został finalistą Wimbledonu 1993 w grze pojedynczej chłopców, a w rankingu juniorów najwyżej był na 3. miejscu.
W 1994 został tenisistą zawodowym, a po raz ostatni zagrał w profesjonalnym turnieju w 2008. Wygrał 2 turnieje ATP Challenger Tour w grze pojedynczej i podwójnej. Dwukrotnie wystąpił w zawodach Wielkiego Szlema, US Open 1996 i US Open 1997 odpadając w 1 rundach, najpierw z Pete’em Samprasem, a potem z Fernandem Meligenim.
W 1996 zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atlancie odpadając w 1 rundzie po porażce z Wayne’em Blackiem. Cztery lata później wystąpił w rozgrywkach gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Sydney, partnerując José de Armasowi. Wenezuelska para doszła do 2 rundy eliminując najpierw Chorwatów Maria Ančicia i Gorana Ivaniševicia, a odpadła po porażce z późniejszymi triumfatorami Kanadyjczykami Sébastienem Lareau i Danielem Nestorem[1].
W 1995 Szymanski zdobył srebrny medal w deblu i brązowy w singlu na igrzyskach panamerykańskich w Mar del Plata.
W latach 1992–2006 reprezentował Wenezuelę w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 63 meczów, z których w 30 zwyciężył.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 160. miejscu (15 listopada 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 187. pozycji (19 czerwca 2000).
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
| Zwycięzca
|
1.
|
9 czerwca 1996
|
Szczecin
|
Ceglana
|
 Nuno Marques
|
2:6, 6:3, 6:3
|
| Zwycięzca
|
2.
|
15 października 2000
|
Tulsa
|
Twarda
|
 Raemon Sluiter
|
7:6(5), 6:7(5), 7:6(3)
|
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):
