Jezioro Strykowskie

Jezioro Strykowskie
Jezioro Bielawskie
Ilustracja
Jezioro Strykowskie w Słupi
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Rybojedzko, Słupia, Sapowice, Januszewice, Strykowo

Region

Wysoczyzna Grodziska

Wysokość lustra

72,7[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

3,05 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


8,4 km
0,7 km

Głębokość
• maksymalna


9,8 m

Hydrologia
Rodzaj jeziora

rynnowe

Położenie na mapie gminy Stęszew
Mapa konturowa gminy Stęszew, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Strykowskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Strykowskie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Strykowskie”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, na dole po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Strykowskie”
Ziemia52°15′26″N 16°36′34″E/52,257222 16,609444

Jezioro Strykowskie[2], Jezioro Bielawskiepolimiktyczne jezioro rynnowe w Polsce, położone w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Stęszew, leżące na terenie Wysoczyzny Grodziskiej[3].

Powierzchnia 305,3 ha, głębokość maksymalna 7,7 m, głębokość średnia 4,5 m, długość linii brzegowej 19,55 km. Zlewnia rolnicza - udział lasów poniżej 5%. Jezioro jest zasilane przez kilka drobnych cieków wodnych i okresowe rowy melioracyjne. Poziom zanieczyszczenia przez związki biogeniczne jest znaczny (jezioro zeutrofizowane)[4].

Linia brzegowa jeziora jest dość dobrze rozwinięta, brzegi wysokie z wyjątkiem południowego krańca jeziora. Las jedynie przy części zachodniego brzegu. Południowy kraniec jeziora to miejsce uprawiania windsurfingu.

Występujące gatunki ryb to: ukleja, płoć, wzdręga, jaź, leszcz, krąp, okoń, sandacz, szczupak, węgorz, karp, lin, karaś srebrzysty i inne.

Przypisy

  1. Alicja Dziewulska, Lucyna Gorczyńska: Kościan N-33-141/142: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 332, ISBN 83-239-9607-5.
  3. Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  4. Sobczyński T., Joniak T., 2009. Vertical changeability of physical-chemical features of bottom sediments in three lakes in aspect type of water mixis and intensity of human impact. Polish Journal of Environmental Studies 18, 6: 1091-1097.