Jerzy Szotmiller

Biskup
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1933 Warszawa, Polska
Data i miejsce śmierci	31 lipca 2011 Częstochowa, Polska
Sufragan diecezji warszawskiej Kościoła Polskokatolickiego w RP
Okres sprawowania	1979–1986
Zwierzchnik diecezji krakowsko-częstochowskiej Kościoła Polskokatolickiego w RP
Okres sprawowania	1986–2003 (ordynariusz); 2005–2011 (administrator)
Wyznanie	starokatolickie
Kościół	Polskokatolicki
Prezbiterat	24 lutego 1961
Nominacja biskupia	1979
Sakra biskupia	29 lipca 1979
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Szotmiller (ur. 20 lutego 1933 w Warszawie, zm. 31 lipca 2011 w Częstochowie) – polski biskup starokatolicki, administrator diecezji krakowsko-częstochowskiej Kościoła Polskokatolickiego w RP w latach 2005–2011, proboszcz parafii katedralnej Matki Bożej Królowej Apostołów w Częstochowie w latach 1961–2011^[1].

24 lutego 1961 został wyświęcony na kapłana przez bpa Maksymiliana Rodego^[2]. Od października 1975 do listopada 1976 duszpasterzował w diecezji brazylijskiej Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego^[3]. 29 lipca 1979 w katedrze Świętego Ducha w Warszawie został konsekrowany (przez bpa Tadeusza Ryszarda Majewskiego, bpa Franciszka Rowińskiego, bpa Józefa Niemińskiego oraz bpa prof. Maksymiliana Rode)^[4] na biskupa. W latach 1979–1986 pełnił funkcję biskupa sufragana diecezji warszawskiej z siedzibą w Częstochowie. 9 czerwca 1986 został wprowadzony w urząd ordynariusza diecezji krakowsko-częstochowskiej, którą piastował do śmierci^[5].

29 lipca 2009 w kościele – pomniku Biskupa Franciszka Hodura w Libiążu w czasie uroczystej mszy św. dziękczynnej obchodził 30-lecie swoich święceń biskupich. Na uroczystość dziękczynną przybył zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego bp prof. dr hab. Wiktor Wysoczański wraz z kanclerzem kurii biskupiej diecezji warszawskiej ks. infułatem mgr Ryszardem Dąbrowskim oraz duchowieństwo z Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej^[6].

W czasie swojego pontyfikatu wyświęcił dwóch episcopi in pectore (obie konsekracje nie są uważane za ważne z punktu nauczania teologii starokatolickiej, ze względu na brak mandatu Synodu Kościoła): ks. inf. Eugeniusza Stelmacha, prezbitera Kościoła Polskokatolickiego oraz ks. Romana Kota, prezbitera Kościoła Starokatolickiego w RP (obecnie nie pełniącego posługi wynikającej z przyjętych święceń kapłańskich)^[7]. W obu przypadkach podpierał się "[...]stanem wyższej konieczności w obawie o przyszłość Kościoła". Świadkowie ostatnich miesięcy życia biskupa Szotmillera twierdzą, iż działał on ze względu na chorobę w stanie ograniczonej poczytalności.

Zmarł po ciężkiej chorobie 31 lipca 2011 w Częstochowie, został tam pochowany na miejscowym cmentarzu prawosławnym^[8]. Zgodnie z testamentem Zmarłego ogłoszona została trzymiesięczna żałoba w diecezji krakowsko-częstochowskiej^[9]. Następcą zmarłego biskupa został ks. inf. mgr Antoni Norman.

• Documentum Consecrationis - akt konsekracji ks. Romana Kota, biskupa in pectore (dostęp: 06.02.2018)