Jerzy Ofierski

Jerzy Ofierski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1926
Ostrów Wielkopolski, Polska

Data i miejsce śmierci

24 listopada 2007
Warszawa, Polska

Zawód

aktor, pisarz, dziennikarz

Lata aktywności

od 1946

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego (nadany po 1992) Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Grób Jerzego Ofierskiego na Powązkach
(2008)
(2012)

Jerzy Ofierski, ps. „Kmicic”, „Wąsowski” (ur. 11 stycznia 1926 w Ostrowie Wielkopolskim, zm. 24 listopada 2007 w Warszawie) – polski aktor, pisarz i dziennikarz, żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych i Batalionów Chłopskich.

Życiorys

Urodził się w Ostrowie Wielkopolskim w rodzinie kupieckiej, związanej ze środowiskiem chłopskim ojca. Pradziadek był chłopem pańszczyźnianym, uczestnikiem powstania styczniowego. Dziadek Ofierskiego wyemigrował do Ameryki, gdzie pracował jako górnik w kopalniach Pensylwanii, a w 1919 wrócił do Polski. Jerzy Ofierski w 1939 został wysiedlony wraz z rodzicami przez Niemców do Generalnego Gubernatorstwa.

W czasie II wojny światowej walczył w oddziale NSZ Wacława Piotrowskiego „Cichego” na Lubelszczyźnie.

W 1946 zadebiutował w prasie jako satyryk, a 1 października 1949 jako aktor w teatrze.

Ofierski stworzył postać sołtysa Kierdziołka z Chlapkowic – wiejskiego filozofa i komentatora bieżących wydarzeń, zaczynającego swoje monologi od sformułowania „Cie choroba!”. Honorowy sołtys III RP. Szczególną popularność zdobył jako wykonawca monologów w „Podwieczorku przy Mikrofonie”, gdzie występował obok innych gwiazd, jak: Hanka Bielicka, Kazimierz Brusikiewicz, Adolf Dymsza czy Ludwik Sempoliński.

Sołtys Kierdziołek gościł w telewizji (cykl „Pocztówka z Chlapkowic” w programie „Dyżurny Satyryk Kraju”) i radiu („Podwieczorek przy mikrofonie”), a także na scenach polonijnych całego świata. Wyśmiewał paradoksy PRL-u. Występował w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Anglii, Francji, Belgii, Niemczech, Izraelu i Australii. W Australii wystąpił m.in. w największej sali koncertowej Sydney Opera House. W Stanach Zjednoczonych wystąpił ponad tysiąc razy. W 1972 w plebiscycie polonijnej publiczności uznany został za najpopularniejszego polskiego aktora w USA[1].

Jest autorem tekstów wykonywanych przez artystów polskiej estrady. Napisał dziesięć powieści: m.in. 3-tomową sagę chłopską W imię ojca, powieść i scenariusz filmowy Nie było słońca tej wiosny, political fiction Masakra w Holland tunelu.

Przez ponad 55 lat działał na polskiej estradzie. Występował w Teatrze Satyryków w Poznaniu oraz w warszawskich teatrach: Syrena, Komedia, Buffo i w Estradzie Na Skarpie. Prowadził kabaret „U Kierdziołka” w Domu Chłopa w Warszawie.

Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[2] (kwatera A29-tuje-20)[3].

Twórczość

Autor monologów:

  • Cie choroba (1964),
  • Ze stołka sołtysa Kierdziołka (1966),
  • Party u Kierdziołka (1967),
  • Za kierdziołkową miedzą (1970),
  • U sołtysa zabawa (1974),
  • Błędy i wybaczenia (1982),
  • Ale się porąbało (1992).

Autor powieści:

  • Nie było słońca tej wiosny (1972),
  • Nie zdałeś matury poruczniku (1974),
  • Zstąpiłeś na Broadway Mesjaszu (1977),
  • Masakra w Holland Tunelu (1991),
  • Taniec błaznów na okrągłym stole,
  • W imię ojca,
    • Owczarz,
    • Według Łukasza,
    • Szuler,
  • Świadek koronny.

Filmografia

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ Benefis Jerzego Ofierskiego – 11.04.2005. ostrow-wielkopolski.um.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-01)].
  2. ↑ Jerzy S. Majewski, Tomasz Urzykowski. Narodowy Panteon na Powązkach. Sławne osoby pochowane w latach 2007–2017. „Gazeta Stołeczna”, s. 11, 27 października 2017. 
  3. ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
  4. ↑ Prezydent RP odznaczył pośmiertnie Jerzego Ofierskiego.

Linki zewnętrzne