Występował na wielkich scenach operowych Europy, w tym w mediolańskiej La Scali. Ukończył Prywatne Gimnazjum Męskie w Zawierciu, studiował prawo i romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim, muzykę i wokalistykę w Mediolanie. Po wojnie związany z teatrami operowymi w Bytomiu i Poznaniu, w latach 1949–1951 dyrektor Opery Wrocławskiej[1]. Jego imię noszą ulice w Zawierciu[2] i Wrocławiu[3].
Jego siostrą była Irena Helman (ur. 24 września 1897 w Zawierciu, zm. 8 marca 1986 w Katowicach[5]) żona Zygmunta Sowińskiego (ślub 19 czerwca 1923), która po drugiej wojnie światowej zamieszkała w Katowicach i utrzymywała się z prywatnych lekcji muzyki i języków[6].