W 1974 ukończył na Politechnice Warszawskiej studia na kierunku inżynieria chemiczna. W 1981 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Mikromieszanie i segregacja w reaktorach chemicznych, napisanej pod kierunkiem prof. Ryszarda Pohoreckiego[2]. W 1989 w Instytucie Inżynierii Chemicznej i Procesowej na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. O mechanizmie i modelach mikromieszania cieczy w układach z przepływem burzliwym otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych (dyscyplina: inżynieria chemiczna, specjalność: inżynieria chemiczna). W 1997 nadano mu tytuł profesora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria chemiczna[3].
Został profesorem zwyczajnym na Wydziale Inżynierii Chemicznej i Procesowej PW w Zakładzie Inżynierii i Dynamiki Reaktorów Chemicznych i kierownikiem tego zakładu. Wybrano go na stanowisko zastępcy przewodniczącego Komitetu Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN i członka Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (Sekcja VI – Nauk Technicznych). Był dziekanem Wydziału Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej w latach 2005–2012[3].
